Έχοντας υπόψη: α) τα άρθρα 14 παρ. 5, 20
και 21 του π.δ. 18/1989 (ΦΕΚ Α΄ 8) καθώς και το άρθρο 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010
(ΦΕΚ Α΄ 213), β) την από 8.9.2016 προσφυγή του Ι.Μ. κατά του νομικού προσώπου
δημόσιου δικαίου (ν.π.δ.δ.) με την επωνυμία «Οργανισμός Ασφαλίσεως Ελευθέρων
Επαγγελματιών» (Ο.Α.Ε.Ε.) και ήδη του ν.π.δ.δ. «Ηλεκτρονικός Εθνικός Φορέας
Κοινωνικής Ασφάλισης» (e – Ε.Φ.Κ.Α.), και γ) την επί της ανωτέρω προσφυγής
εκδοθείσα απόφαση με αριθμό 509/2021 του τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου
Χανίων με την οποία υποβάλλεται στο Συμβούλιο της Επικρατείας το εξής
προδικαστικό ερώτημα: «αν η ρύθμιση του άρθρου 18 παρ. 3 του ν. 3863/2010, όπως
αντικαταστάθηκε από το άρθρο 60 του ν. 3996/2011, η οποία [ρύθμιση] κατάργησε
την εξαίρεση από την υποχρεωτική ασφάλιση σε δύο φορείς των ανεξάρτητα
απασχολούμενων ασφαλισμένων μέχρι 31.1.1992 στο ΕΤΑΑ (πρώην Ταμείο Νομικών,
ΤΣΑΥ και ΤΣΜΕΔΕ), οι οποίοι παράλληλα απασχολούνται ως ελεύθεροι επαγγελματίες,
υπαγόμενοι ως εκ τούτου στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ (πρώην ΤΑΕ, ΤΕΒΕ, ΤΣΑ, ΤΑΝΠΥ και
Ταμείου Προνοίας Ξενοδόχων), παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της ισότητας, υπό
την έννοια ότι μεταχειρίζεται με όμοιο τρόπο δύο ανόμοιες [τελούσες υπό
διαφορετικές συνθήκες] κατηγορίες ασφαλισμένων, δηλαδή: α) αφενός μεν, τους
μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους του ΕΤΑΑ οι οποίοι απασχολούνται σε μη συναφείς
δραστηριότητες υπαγόμενες στην ασφάλιση του ΟΑΕΕ, και β) αφετέρου τους λοιπούς
μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους οι οποίοι απασχολούνται σε παράλληλες
δραστηριότητες υπαγόμενες στην κύρια ασφάλιση πλειόνων ασφαλιστικών οργανισμών.
Είναι δε ανόμοιες οι παραπάνω δύο κατηγορίες ασφαλισμένων, διότι τα μέλη της
πρώτης κατηγορίας (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι, ιατροί και μηχανικοί), λόγω της
φύσης του επαγγέλματός τους, μόνο ευκαιριακά μπορούν να απασχολούνται σε
παράλληλες μη συναφείς δραστηριότητες, με αποτέλεσμα να μην έχουν προσδοκίες
συμπλήρωσης των χρονικών και λοιπών προϋποθέσεων για τη χορήγηση δεύτερης
κύριας σύνταξης γήρατος στο μέλλον από την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για
την παράλληλη προς το κύριο επάγγελμά τους και ευκαιριακή απασχόλησή τους, όπως
δέχεται και η εισηγητική έκθεση του ν. 2335/1995. Αντιθέτως, οι υπόλοιποι μέχρι
31.12.1992 ασφαλισμένοι οι οποίοι έχουν αναπτύξει δύο παράλληλες επαγγελματικές
δραστηριότητες, έχουν προσδοκίες συμπλήρωσης των χρονικών και λοιπών
προϋποθέσεων για τη χορήγηση δεύτερης κύριας σύνταξης γήρατος στο μέλλον από
την καταβολή ασφαλιστικών εισφορών για τη δεύτερη δραστηριότητά τους».
Εισάγει την ανωτέρω προσφυγή στην
επταμελή σύνθεση του Τμήματος, λόγω σπουδαιότητας.
Ορίζει δικάσιμο την 7η Νοεμβρίου 2022,
ημέρα Δευτέρα και ώρα 9:30 π.μ. και εισηγητή την Σύμβουλο κ. Παρασκευή Μπραΐμη.
Παραγγέλλει να ανακοινωθεί στον εισηγητή
η δικογραφία και να κοινοποιηθούν αντίγραφα της πράξεως αυτής στους: 1)
Ηλεκτρονικό Εθνικό Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-Ε.Φ.Κ.Α.) και β) Ελένη
Μαυρακάκη, δικηγόρο του προσφεύγοντος.
Παραγγέλλει τη δημοσίευση της πράξεως
αυτής στις ημερήσιες εφημερίδες «ΤΑ ΝΕΑ» και «ΕΣΤΙΑ» και την ανάρτησή της στην
ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Η παρούσα πράξη συνεπάγεται την αναστολή
εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες τίθεται το ίδιο ζήτημα.
Αθήνα, 3/8/2022
Η Πρόεδρος του Α΄ Τμήματος
Η Γραμματέας του Α΄
Τμήματος
Σπ. Χρυσικοπούλου
Ειρ. Δασκαλάκη
Κοινοποίηση:
1) κ. Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας
των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων (προκειμένου να μεριμνήσει για τη
γνωστοποίηση της πράξεως αυτής στα Διοικητικά Δικαστήρια της Χώρας).
2) Διοικητικό Πρωτοδικείο Χανίων.
