Διαδικασία άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010 (Α΄ 213) - Γνωστοποίηση της υπ’ αριθμ. ΑΔ29/2024 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου - Υποβολή προδικαστικού ερωτήματος στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Με την υπ’ αριθμ. ΑΔ29/2024 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου υποβλήθηκε προδικαστικό ερώτημα στο Συμβούλιο της Επικρατείας για το κάτωθι ζήτημα :



Εάν, κατόπιν υποβολής αιτήματος από πολίτη τρίτης χώρας, ο οποίος κατείχε άδεια διαμονής δεκαετούς διάρκειας, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 3386/2005, για τη χορήγηση σε αυτόν της άδειας διαμονής τριετούς διάρκειας που προβλέπει η διάταξη του εδαφίου β΄ της παραγράφου 3 του άρθρου 138 του ν. 4251/2014, η εξέταση από τη Διοίκηση της αρνητικής προϋπόθεσης της μη συνεχούς απουσίας αυτού από τη χώρα για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο (2) συναπτών ετών, κατά την αληθή έννοια της ως άνω διάταξης, εκτείνεται σε όλη τη διάρκεια της ισχύος της προγενέστερης άδειας διαμονής ή στο διάστημα της τελευταίας πενταετίας πριν από την υποβολή του υπό εξέταση αιτήματος, όπως ορίζει το εδάφιο α΄ της ίδιας ως άνω παραγράφου.

Διαδικασία άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010 (Α΄ 213) - Γνωστοποίηση της υπ’ αριθμ. Α328/2024 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου - Υποβολή προδικαστικού ερωτήματος στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Με την υπ’ αριθμ. Α328/2024 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Ρόδου υποβλήθηκε προδικαστικό ερώτημα στο Συμβούλιο της Επικρατείας για τα κάτωθι ζητήματα :



1. Εάν το ποσό αποζημίωσης που καταβάλλεται σε υπαλλήλους της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας κατόπιν απώλειας της ειδικότητας του ελεγκτή εναέριας κυκλοφορίας, η οποία οφείλεται σε λόγους υγείας ή αντικειμενικής αδυναμίας άσκησης των καθηκόντων, φορολογείται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία (κατ’ άρθρο 12 Κ.Φ.Ε. – ν. 4172/2013) ή ως ποσό αυτοτελώς φορολογούμενο με εξάντληση της φορολογικής υποχρέωσης (κατ’ άρθρο 15 του ίδιου Κ.Φ.Ε.) και

2. Εφόσον κριθεί ότι συνιστά ποσό υπαγόμενο σε αυτοτελή φορολόγηση, εάν προσμετράται στο συνολικό ποσό εισοδήματος που λαμβάνεται ως υποκείμενο στην ειδική εισφορά αλληλεγγύης (κατ’ άρθρο 43Α του ν. 4172/2013).

Διαδικασία άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010 (Α΄ 213) - Γνωστοποίηση της υπ’ αριθμ. Α171/2024 απόφασης του Διοικητικού Πρωτοδικείου Λάρισας - Υποβολή προδικαστικού ερωτήματος στο Συμβούλιο της Επικρατείας.

Με την υπ’ αριθμ. Α171/2024 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Λάρισας υποβλήθηκε προδικαστικό ερώτημα στο Συμβούλιο της Επικρατείας για το κάτωθι ζήτημα :



Εάν είναι σύμφωνη με τις συνταγματικές αρχές της νομιμότητας του φόρου (άρθρο 78 παρ. 1 του Συντάγματος) και της ισότητας στα δημόσια βάρη (άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος) η διάταξη του άρθρου 19 παρ. 3 περ. ε΄ του ν. 4174/2013, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 397 παρ. 2 του ν. 4512/2018, κατά το μέρος που αποκλείει την επιστροφή στον φορολογούμενο, που υπέβαλε τροποποιητική φορολογική δήλωση μετά την κοινοποίηση εντολής ελέγχου ή πρόσκλησης παροχής πληροφοριών, των φόρων, προστίμων, τελών και εισφορών που προσδιορίστηκαν βάσει αυτής (της τροποποιητικής φορολογικής δήλωσης), όταν εκ των υστέρων ανακύπτει έλλειψη φορολογικής υποχρέωσης αυτού λόγω νομικής πλάνης.

Διαδικασία άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010 (Α’ 213) – Γνωστοποίηση της υπ’ αριθ. 615/2024 απόφασης του Β’ Τμήματος του ΣτΕ.

 

Σας γνωστοποιούμε τη δημοσίευση της υπ’ αριθ. 615/2024 απόφασης του Β’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας, η οποία δημοσιεύτηκε στο πλαίσιο της εν θέματι διαδικασίας (σχετ. η από 4-7-2023 πράξη του Προέδρου του Β’ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας).

Διαδικασία άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010 (Α’ 213) – Γνωστοποίηση της από 15-5-2024 πράξης του Προέδρου του ΣΤ’ Τμήματος του ΣτΕ, ύστερα από προδικαστικό ερώτημα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων.

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

     ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ 47-49

           ΑΘΗΝΑ 105-64

              Στ´ Τμήμα

              ---------------

 

Αριθ. Καταθέσεως: Ε 1075/2024                           

Bοηθός Εισηγητής: Αντώνης Γιαννούκος

 

 

 Ο Πρόεδρος του Στ΄ Τμήματος

     του Συμβουλίου της Επικρατείας    

 

          Έχοντας υπόψη: 

     α) την κατατεθείσα ενώπιον του Διοικητικού  Πρωτοδικείου Χανίων από 15/12/2020  ανακοπή της Δημοτικής Επιχείρησης με την επωνυμία “ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΚΙΣΣΑΜΟΥ”  κατά του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ  (Προϊσταμένου ΔΟΥ Χανίων),

     β) την εκδοθείσα επί της ανακοπής αυτής 115/2024 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων με την οποία διατυπώνεται προς το Συμβούλιο της Επικρατείας, κατ’ εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 1 παρ. 2 του Ν.3900/2010, το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα:  “ Υπό το πρίσμα των άρθρων 20 παρ. 1 του Συντάγματος και 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, επί ανακοπής εφαρμόζεται αναλογικά η διάταξη του άρθρου 70 παρ. 1 του ΚΔΔ, ήτοι χωρεί παραδεκτώς η κατ΄ εξαίρεση άσκηση δεύτερης ανακοπής στην περίπτωση απορρίψεως της πρώτης για λόγους τυπικούς;  Σε περίπτωση καταφατικής απάντησης στο παραπάνω ερώτημα: 2) Υπό το φως των άρθρων 20 παρ. 1 του Συντάγματος και  6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ, το άρθρο 70 παρ. 1 του ΚΔΔ έχει την έννοια ότι η δεύτερη ανακοπή ασκείται παραδεκτώς πριν από την τελεσιδικία της απόφασης που απορρίπτει την πρώτη ανακοπή για τυπικό λόγο, εφόσον η τελεσιδικία πάντως έχει επέλθει κατά τον χρόνο συζήτησης της δεύτερης ανακοπής στο δικαστήριο; Ποια η απάντηση στο ίδιο ερώτημα, στην ειδικότερη περίπτωση που η τελεσιδικία της απόφασης επέρχεται με την άπρακτη παρέλευση της προθεσμίας άσκησης έφεσης κατά αυτής;”

Εισάγει την πιο πάνω ανακοπή σύμφωνα με τα άρθρα 14 παρ. 5, 20 και 21 του Π.Δ. 18/1989 “Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το Συμβούλιο της Επικρατείας”, όπως ισχύουν, σε συνδυασμό με το άρθρο 1 του Ν. 3900/2010, στο αρμόδιο ΣΤ΄ Τμήμα, στην επταμελή σύνθεση, λόγω σπουδαιότητας.

        Ορίζει δικάσιμο την 16η  Σεπτεμβρίου 2024, ημέρα Δευτέρα και ώρα 9.30 π.μ. με εισηγητή τον Σύμβουλο κ. Ιωάννη Μιχαλακόπουλο.

     Παραγγέλλει να ανακοινωθεί στον εισηγητή η δικογραφία και να κοινοποιηθούν αντίγραφα αυτής της πράξεως και της ανακοπής: α) στον ΥΠ. ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, β) στην ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ (Α.Α.Δ.Ε.) και γ) στον Προϊστάμενο Δ.Ο.Υ. Χανίων, οι οποίοι υποχρεούνται να διαβιβάσουν το αργότερο τριάντα (30) ημέρες μετά την κοινοποίηση απευθείας στον εισηγητή όλα τα σχετικά με την υπόθεση έγγραφα και συνοπτική έκθεση των αρμοδίων υπηρεσιών, και δ)  αντίγραφο της πράξεως αυτής στην δικηγόρο Άννα Μπενιουδάκη, ως πληρεξούσια της ανακόπτουσας Δημοτικής Επιχείρησης. 

Παραγγέλλει τη δημοσίευση της πράξεως αυτής στις ημερήσιες εφημερίδες «ΤΑ ΝΕΑ» και «ΕΣΤΙΑ» και την ανάρτησή τους στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Η παρούσα πράξη συνεπάγεται, σύμφωνα με την ως άνω διάταξη του Ν. 3900/2010, την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες τίθεται το ίδιο ζήτημα.

 

Αθήνα, 15/5/2024

Ο Πρόεδρος Η Γραμματέας

 

 Ι. Β. Γράβαρης     Σ. Χάρου

 

 

Κοινοποίηση :

1) Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων (προκειμένου να μεριμνήσει για τη γνωστοποίηση της πράξεως στα Διοικητικά Δικαστήρια της Χώρας)

 

2) Πρόεδρο του Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων

Διαδικασία άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010 (Α’ 213) – Γνωστοποίηση της από 30-4-2024 πράξης του Προέδρου του ΣΤ’ Τμήματος του ΣτΕ, ύστερα από προδικαστικό ερώτημα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων.

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

     ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ 47-49

           ΑΘΗΝΑ 105-64

              Στ´ Τμήμα

              ---------------

Αριθ. Καταθέσεως: ΕΔ82/2024                      Bοηθός Εισηγητής: Αντώνιος Γιαννούκος 

 

 Ο Πρόεδρος του Στ΄ Τμήματος

   του Συμβουλίου της Επικρατείας

Έχοντας υπόψη: 

α) την κατατεθείσα ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων από 31/1/2024 αίτηση αναστολής της Σ. Κ. του Α. κατά του Ελληνικού Δημοσίου και του Προϊσταμένου Δ.Ο.Υ. Χανίων.

β) την εκδοθείσα επί της αιτήσεως αυτής 21/2024 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων με την οποία διατυπώνεται, κατ’ εφαρμογή της διατάξεως του άρθρου 1 παρ. 2 του Ν.3900/2010, το ακόλουθο προδικαστικό ερώτημα: «1) Κατ’ εξαίρεση του κανόνα της απαγόρευσης άσκησης δεύτερης αίτησης αναστολής κατά της ίδιας πράξης (άρθρο 203 παρ.6 του Κ.Δ.Δ.) και κατ’ αναλογική εφαρμογή των διατάξεων του Κ.Δ.Δ. που επιτρέπουν την άσκηση δεύτερης προσφυγής και δεύτερης αγωγής όταν η πρώτη έχει απορριφθεί τελεσιδίκως για λόγους τυπικούς [άρθρο 70 παρ.1 εδάφιο 2 του Κ.Δ.Δ., όπως το δεύτερο τούτο εδάφιο εν τέλει αντικαταστάθηκε από το άρθρο 25 παρ.1 του ν. 4509/2017 (Α΄201), για την προσφυγή, και άρθρο 76 παρ. 2 του Κ.Δ.Δ., όπως η παρ.2 προστέθηκε με το άρθρο 8 παρ.1 του ν. 3659/2008 (Α΄ 77), για την αγωγή]  επιτρέπεται (ή όχι) επί φορολογικών και τελωνειακών εν γένει διαφορών η άσκηση δεύτερης αίτησης αναστολής εκτέλεσης διοικητικής πράξης (κατ’ άρθρα 200-205 του Κ.Δ.Δ.) ή δεύτερης αίτησης αναστολής εκτέλεσης πράξης εκδιδόμενης στα πλαίσια της διαδικασίας διοικητικής εκτέλεσης (κατ’ άρθρο 228 του Κ.Δ.Δ.), όταν η πρώτη αίτηση αναστολής εκτέλεσης έχει απορριφθεί ως απαράδεκτη, με την αιτιολογία ότι δεν συμπεριλήφθηκε στο δικόγραφο της αίτησης αναστολής δήλωση παγκοσμίου εισοδήματος και περιουσιακής κατάστασης του αιτούντος, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 203 παρ.2 εδάφιο 3 του Κ.Δ.Δ., όπως ισχύει, ήτοι όπως το δεύτερο εδάφιο της παρ. αυτής αντικαταστάθηκε και προστέθηκαν εδάφια με το άρθρο 12 παρ.1 του ν. 4051/2012 (Α΄ 40) και στο τέλος του πέμπτου εδαφίου αυτής προστέθηκε μία πρόταση με το άρθρο πρώτο παρ. 6.α. της από 30.04.2012 πράξης νομοθετικού περιεχομένου (Α΄ 103), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο δεύτερο του ν. 4079/2012 (Α΄ 180). 2) Σε περίπτωση που η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα είναι αρνητική, δύναται (ή όχι) ο αιτών να υποβάλει παραδεκτώς αίτηση ανάκλησης της απορριπτικής απόφασης επί της αίτησης αναστολής, κατ’ επίκληση του άρθρου 205 παρ. 5 του Κ.Δ.Δ., επισυνάπτοντας στο δικόγραφο της αίτησης ανάκλησης, ως «νέο στοιχείο», τη δήλωση παγκοσμίου εισοδήματος και περιουσιακής κατάστασης του άρθρου 203 παρ.2 εδάφιο 3 του Κ.Δ.Δ., την οποία δεν είχε συμπεριλάβει στο δικόγραφο της αίτησης αναστολής. 3) Πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναστολής ως απαράδεκτη (ή όχι), στην περίπτωση που ο αιτών ναι μεν δεν συμπεριέλαβε (δεν επισύναψε και δεν ενσωμάτωσε) στο δικόγραφο της αίτησης αναστολής την δήλωση παγκόσμιου εισοδήματος και περιουσιακής κατάστασης του άρθρου 203 παρ.2 εδάφιο 3 του Κ.Δ.Δ., αλλά την προσκόμισε ως αυτοτελές έγγραφο στη γραμματεία του Δικαστηρίου είτε ταυτόχρονα με την κατάθεση της αίτησης αναστολής είτε λίγο αργότερα και πάντως εντός της κατ’ άρθρο 203 παρ.5 του Κ.Δ.Δ. προθεσμίας (όπως η παρ.5 αντικαταστάθηκε από το άρθρο 20 παρ.3 του ν. 3659/2008), στην οποία όφειλε να προσκομίσει τα αποδεικτικά στοιχεία του. 4) Σε περίπτωση που προσήκει αρνητική, σε βάρος του αιτούντος την αναστολή, απάντηση σε όλα τα παραπάνω ερωτήματα, με βάση το γράμμα και το πνεύμα των σχετικών διατάξεων του Κ.Δ.Δ., δηλαδή ο αιτών δεν έχει καμία δικονομική δυνατότητα να επανέλθει με οποιονδήποτε τρόπο (ούτε με δεύτερη αίτηση αναστολής ούτε με αίτηση ανάκλησης της απορριπτικής απόφασης επί της πρώτης αίτησης αναστολής κατ’ άρθρο 205 παρ.5 του Κ.Δ.Δ.) προκειμένου να προσκομίσει την μη ενσωματωθείσα στο αρχικό δικόγραφο δήλωση του άρθρου 203 παρ.2 εδάφιο 3, όπως ισχύει, είναι οι παραπάνω διατάξεις του Κ.Δ.Δ. σύμφωνες με το άρθρο 20 παρ.1 του Συντάγματος και το άρθρο 6 της Ε.Σ.Δ.Α. (ή όχι), κατά το μέρος που αποκλείουν την επάνοδο του αιτούντος με οποιονδήποτε τρόπο προκειμένου να κριθεί αν αυτός πληροί (ή όχι) τις ουσιαστικές προϋποθέσεις παροχής προσωρινής δικαστικής προστασίας. 5) Είναι σύμφωνη με το άρθρο 20 παρ.1 του Συντάγματος και το άρθρο 6 της Ε.Σ.Δ.Α. (ή όχι) η απόρριψη της αίτησης αναστολής ως απαράδεκτης στην ανωτέρω περίπτωση, κατά το μέρος που δεν δικαιούται το δικαστήριο να εξετάσει ούτε τον προβαλλόμενο λόγο αναστολής ότι το κύριο ένδικο βοήθημα (προσφυγή ή ανακοπή) είναι προδήλως βάσιμο (άρθρα 202 παρ.1 και 228 παρ.2 του Κ.Δ.Δ.)».

Εισάγει την πιο πάνω αίτηση αναστολής σύμφωνα με το άρθρο 52 παρ. 3 του Π.Δ. 18/1989 “Κωδικοποίηση διατάξεων νόμων για το Συμβούλιο της Επικρατείας”, όπως ισχύει, σε συνδυασμό με το άρθρο 1 του Ν. 3900/2010, στην Επιτροπή Αναστολών του αρμοδίου Στ΄ Τμήματος υπό αυξημένη σύνθεση, λόγω σπουδαιότητας.

Καλεί τους διαδίκους προς ακρόαση την 4η Ιουνίου 2024, ώρα: 2:00 μ.μ. με εισηγητή τον Σύμβουλο Ιωάννη Μιχαλακόπουλο.

Παραγγέλλει να ανακοινωθεί στον εισηγητή η δικογραφία και να κοινοποιηθούν αντίγραφα αυτής της πράξεως: α) στον ΥΠ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, β) στην ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΧΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΣΟΔΩΝ (Α.Α.Δ.Ε.), γ) στον Προϊστάμενο Δ.Ο.Υ. Χανίων, οι οποίοι υποχρεούνται να διαβιβάσουν το αργότερο είκοσι (20) ημέρες μετά την κοινοποίηση απευθείας στον εισηγητή όλα τα σχετικά με την υπόθεση έγγραφα και συνοπτική έκθεση των αρμοδίων υπηρεσιών, και δ) στη δικηγόρο Σμαράγδα Λουπάκη Δούβρη, ως πληρεξούσια της αιτούσας. 

Παραγγέλλει τη δημοσίευση της πράξεως αυτής στις ημερήσιες εφημερίδες «ΤΑ ΝΕΑ» και «ΕΣΤΙΑ» και την ανάρτησή τους στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Η παρούσα πράξη συνεπάγεται, σύμφωνα με την ως άνω διάταξη του Ν. 3900/2010, την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες τίθεται το ίδιο ζήτημα.

 

Αθήνα, 30/4/2024

 

Ο Πρόεδρος                                   Η Γραμματέας

 

 

 Ι. Β. Γράβαρης             Ε. Κιλισμανή

 

 

Κοινοποίηση :

1) Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων (προκειμένου να μεριμνήσει για τη γνωστοποίηση της πράξεως στα Διοικητικά Δικαστήρια της Χώρας)

2) Πρόεδρο του Διοικητικού Πρωτοδικείου Χανίων

Γνωστοποίηση της υπ'αριθ.211/2024 απόφασης της Ολομέλειας του ΣΤΕ: Επίλυση ζητημάτων σχετικά με α) τη συμπλήρωση ελλείψεων των δικαιολογητικών κατακύρωσης κατά τη διαγωνιστική διαδικασία και β) την εφαρμογή του άρθρου 43 του ν. 4782/2021 και στις εκκρεμείς διαγωνιστικές διαδικασίες

 

Πρόεδρος: Ευ. Νίκα, Πρόεδρος ΣτΕ

Εισηγητής: Ε. Παπαδημητρίου, Σύμβουλος της Επικρατείας

 ΣτΕ Ολ 211/2024

Επίλυση ζητημάτων, κατά το άρθρο 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, σχετικά με α) τη συμπλήρωση από τον προσωρινό ανάδοχο ελλείψεων των δικαιολογητικών κατακύρωσης κατά τη διαγωνιστική διαδικασία και β) την εφαρμογή του άρθρου 43 του ν. 4782/2021 και στις εκκρεμείς διαγωνιστικές διαδικασίες.

 

Η διάταξη του άρθρου 103 παρ. 2 του ν. 4412/2016, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της με το άρθρο 43 του ν. 4782/2021, ερμηνευόμενη ως θέτουσα μεν, κατ’ αρχήν, ως διαδικαστική προϋπόθεση για τον αποκλεισμό προσωρινού αναδόχου, την προηγούμενη υποχρέωση της αναθέτουσας αρχής (ή του αναθέτοντος φορέα) να τον καλέσει να προσκομίσει εντός τασσόμενης προθεσμίας τα απαιτούμενα δικαιολογητικά κατακύρωσης που παρέλειψε να προσκομίσει εντός της αρχικώς ταχθείσας προθεσμίας ή να συμπληρώσει ελλείψεις των υποβληθέντων δικαιολογητικών, χωρίς όμως να στερεί από την αναθέτουσα αρχή την αρμοδιότητα να εκτιμήσει, κατά περίπτωση, αν, υπό το πρίσμα των ειδικών όρων που περιέχει η διακήρυξη, με την υποβολή των ελλιπών ή ελλειπόντων δικαιολογητικών τροποποιείται ανεπιτρέπτως το περιεχόμενο της προσφοράς, δεν παραβιάζει τις αρχές που εφαρμόζονται στις διαδικασίες σύναψης συμβάσεων, οι οποίες διατυπώνονται στο άρθρο 18 της Οδηγίας 2014/24/ΕΕ, και στις οποίες συγκαταλέγονται, μεταξύ άλλων, οι αρχές της ίσης μεταχείρισης, της διαφάνειας και της αναλογικότητας και, επομένως, δεν αντίκειται στην Οδηγία αυτή ούτε στο Σύνταγμα ή σε άλλες διατάξεις υπερνομοθετικής ισχύος. Η νεότερη  αυτή διάταξη ισχύει μεν από 1.6.2021, ερμηνευόμενη, όμως, ενόψει του σκοπού της, ήτοι της αποφυγής αδικαιολόγητων αποκλεισμών των οικονομικών φορέων από τις διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων, καθώς και του διαδικαστικού της χαρακτήρα, καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς διαγωνιστικές διαδικασίες που προκηρύχθηκαν πριν από την ημερομηνία αυτή (1.6.2021), αν και ο ν. 4782/2021 δεν περιλαμβάνει ρητή νομοθετική διάταξη για το ζήτημα αυτό. Περαιτέρω, ενόψει της ανωτέρω ερμηνείας της διάταξης του άρθρου 43 του ν. 4782/2021, ως εφαρμοζόμενης και επί εκκρεμών διαγωνιστικών διαδικασιών, δεν τίθεται ζήτημα αναδρομικής εφαρμογής του άρθρου 22 του ν. 4903/2022, για την επίλυση του ζητήματος αυτού, η δε εξέταση της συμβατότητας της αναδρομικότητας της τελευταίας αυτής διάταξης προς το ενωσιακό δίκαιο και της συμφωνίας αυτής προς το Σύνταγμα αποβαίνει, εν προκειμένω, αλυσιτελής.

Διαδικασία άρθρου 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010 (Α’ 213) – Γνωστοποίηση της από 6-3-2024 πράξης της Προέδρου του Δ’ Τμήματος του ΣτΕ, ύστερα από προδικαστικό ερώτημα του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης.

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ 47-49

ΑΘΗΝΑ 105-64

ΤΜΗΜΑ Δ'

---------------

Αριθ. καταθέσεως: E510/2024       Βοηθός Εισηγητής: Παππά Κυριακή

Εθνικός Αριθμός Υπόθεσης : 2023000648

 

Η Πρόεδρος του Δ' Τμήματος

του Συμβουλίου της Επικρατείας

 

α) Το άρθρο 1 παρ. 2 του ν. 3900/2010 και τα άρθρα 14 παρ. 5, 20 και 21 του π.δ. 18/1989,

β) την από 20/2/2024 αίτηση ακυρώσεως του του Q.R. του P. κατά του Υπ. Μετανάστευσης και Ασύλου και κατά της από 20/9/2022, και με αριθμ. πρωτ. 2022/16061 απόφασης του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας-Θράκης.

και γ) την επί της ανωτέρω αίτησης απόφαση ΑΔ18/2024 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία διατυπώνεται το εξής προδικαστικό ερώτημα : «1. Ο – προβλεπόμενος στην παρ. 3 του άρθρου 10 του ν.4251/2014, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 8 του ν. 4825/2021 – τρόπος επίδοσης της απορριπτικής ή ανακλητικής πράξης και το δημιουργούμενο τεκμήριο επίδοσής της στον ενδιαφερόμενο πολίτη τρίτης χώρας, μετά την παρέλευση 48 ωρών από την αποστολή της σ’ αυτόν με μήνυμα απλού ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, χωρίς την πρόβλεψη συστήματος, το οποίο διασφαλίζει την εξακρίβωση του ακριβούς χρόνου κατά τον οποίο έλαβε χώρα η αποστολή, η παραλαβή και η πρόσβαση στο περιεχόμενο του ηλεκτρονικώς κοινοποιούμενου εγγράφου, συνιστά παραβίαση του δικαιώματος έννομης προστασίας, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος; Τούτο δε ιδίως σε περίπτωση κατά την οποία δεν αμφισβητείται μεν η αποστολή του μηνύματος ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από τη διοικητική αρχή, πλην όμως υποστηρίζεται ότι το μήνυμα αυτό ταξινομήθηκε αυτομάτως ως μήνυμα ανεπιθύμητης αλληλογραφίας και για τον λόγο αυτό δεν αναγνώστηκε εντός του ως άνω τεκμαιρόμενου χρονικού διαστήματος των 48 ωρών. 2. Σε περίπτωση θετικής απάντησης στο πρώτο ερώτημα, ο προβλεπόμενος στο άρθρο 3 της Υ.Α. 374365/9.11.2021 τρόπος κοινοποίησης ειδοποιήσεων στους πολίτες τρίτων χωρών για ζητήματα που αφορούν την πορεία της αίτησής τους με απλό μήνυμα ηλεκτρονικής αλληλογραφίας: α) Τηρεί τις προϋποθέσεις που θέτει η εξουσιοδοτική διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 8 του ν. 4251/2014, η οποία ρητώς ορίζει ότι ο καθορισμός της δυνατότητας ηλεκτρονικής επικοινωνίας των πολιτών τρίτων χωρών με τις αρμόδιες υπηρεσίες πρέπει να γίνεται «σύμφωνα με τις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις για την ηλεκτρονική διακυβέρνηση και τις διαθέσιμες, κατά περίπτωση, τεχνικές δυνατότητες», ενώ η παρ. 4 του άρθρου 29 του – ήδη ισχύοντος κατά τον χρόνο δημοσίευσης της Υ.Α. 374365/9.11.2021 – ν. 4727/2020 περί Ψηφιακής Διακυβέρνησης προβλέπει ότι η επίδοση ή κοινοποίηση δημοσίου εγγράφου με χρήση ΤΠΕ διενεργείται μέσω συστήματος, το οποίο επιτρέπει την εξακρίβωση του ακριβούς χρόνου, κατά τον οποίο έλαβε χώρα η αποστολή, παραλαβή και πρόσβαση στο περιεχόμενο του εν λόγω εγγράφου, συνάγεται δε τεκμήριο πρόσβασης στο περιεχόμενο του εγγράφου δέκα ημέρες από την επίδοση ή κοινοποίηση αυτού, εκτός εάν ο αποδέκτης αποδείξει τη συνδρομή λόγων ανωτέρας βίας που δεν επέτρεψαν την πρόσβαση στο περιεχόμενο του εγγράφου και β) Επιτυγχάνει να εξεύρει μια δίκαιη ισορροπία ανάμεσα στο θεμελιώδες δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής ζωής των πολιτών τρίτων χωρών, όπως αυτό κατοχυρώνεται στο άρθρο 8 της ΕΣΔΑ (ιδίως σε περιπτώσεις, όπως η παρούσα, κατά την οποία αποδεικνύεται η μακρόχρονη διαμονή του αιτούντος στη χώρα), και στο δημόσιο συμφέρον για ταχεία, ευχερή και χαμηλού κόστους επικοινωνία με τους ενδιαφερόμενους πολίτες τρίτων χωρών. Αμφότερα τα ανωτέρω ερωτήματα διατυπώνονται, λαμβάνοντας ιδίως υπόψη ότι, από τα στοιχεία του φακέλου, δεν προκύπτει αφενός εάν ελήφθησαν υπόψη, κατά τη θέσπιση της διαδικασίας ηλεκτρονικής επικοινωνίας ως αποκλειστικής, τυχόν ειδικά χαρακτηριστικά της ενδιαφερόμενης πληθυσμιακής ομάδας, ως προς το επίπεδο ψηφιακού γραμματισμού της,  αφετέρου ότι υπήρξε, εν προκειμένω, οποιαδήποτε ενημέρωση του αιτούντος για την υποχρεωτικότητα και τους εγγενείς κινδύνους αυτού του τρόπου επικοινωνίας».

Εισάγει το ανωτέρω προδικαστικό ερώτημα προς συζήτηση ενώπιον της Επταμελούς Συνθέσεως λόγω σπουδαιότητας.

Ορίζει δικάσιμο την 11η Ιουνίου 2024, ημέρα Τρίτη ώρα 9:30 π.μ. και εισηγητή την Πάρεδρο Χάιδω Ευαγγελίου.

Παραγγέλλει να ανακοινωθεί στον εισηγητή η δικογραφία και να κοινοποιηθούν αντίγραφα της παρούσας πράξεως στους : 1. ΥΠ. ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ & ΑΣΥΛΟΥ με την παράκληση να διαβιβάσει τουλάχιστον 30 ημέρες πριν από τη δικάσιμο στον εισηγητή απευθείας όλα τα σχετικά με την υπόθεση έγγραφα και 2. στον δικηγόρο Χαλκιδικής Ιωάννη Ν. Ράλλη-Καδαλά (ΑΜ 196 Δ.Σ. Χαλκιδικής), ως πληρεξούσιο του ως άνω αιτούντος.

Παραγγέλει τη δημοσίευση της πράξης αυτής στις ημερήσιες εφημερίδες «ΤΑ ΝΕΑ» και «ΕΣΤΙΑ» και την ανάρτησή της στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Επικρατείας.

Η πράξη αυτή συνεπάγεται την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων στις οποίες τίθενται το ίδιο ζήτημα.

 

 

Αθήνα, 6/3/2024

 

Η Πρόεδρος                                              Η Γραμματέας

 

Σπ. Χρυσικοπούλου                                    Φ. Παπαδοπούλου

 

 

Κοινοποίηση:

1) Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων (προκειμένου να μεριμνήσει για τη γνωστοποίηση της πράξης αυτής στα Διοικητικά Δικαστήρια της Χώρας)

2) Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠ'ΑΡΙΘ. 4/1-3-2024 ΠΡΑΞΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 1 ΤΟΥ Ν.3900/2010

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

 

ΠΡΑΞΗ 4/2024

της Επιτροπής του άρθρου 1 του ν. 3900/2010

 

Η Επιτροπή του άρθρου 1 του ν. 3900/2010, αποτελούμενη από την Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Ευαγγελία Νίκα, τον αρχαιότερο Αντιπρόεδρο Ιωάννη Γράβαρη και την Αντιπρόεδρο του καθ’ ύλην αρμόδιου Τμήματος Μαρίνα-Ελένη  Κωνσταντινίδου.

 

αφού έλαβε υπ’ όψιν:

 

α) το άρθρο 1 του ν. 3900/2010,

β) την από 21.2.2024 (ΠΑ5/21.2.2024) αίτηση της ανώνυμης εταιρείας «ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΠΟΥΛΙΟΣ-ΜΑΡΜΑΡΑ ΓΡΑΝΙΤΕΣ-ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ Α.Ε.» κ.λπ. (συν. 10), με την οποία ζητείται, κατ’ επίκληση του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, να εισαχθεί προς εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας η εκκρεμής ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου  Αθηνών αγωγή  αυτών (με αριθμό κατάθεσης ΑΓ896/30.12.2021), το αίτημα της οποίας είναι η αναγνώριση της υποχρεώσεως του Ελληνικού Δημοσίου και του Οργανισμού Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού να καταβάλει σε κάθε μία από τις αιτούσες, ως αποζημίωση κατά τις διατάξεις περί αστικής ευθύνης του κράτους σύμφωνα με τα άρθρα 105 και 106 του ΕισΝΑΚ, ποσά που αντιστοιχούν στην προβλεπόμενη στο άρθρο 21 του ν. 1767/1988 και των κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου αυτού εκδοθεισών κοινών υπουργικών αποφάσεων οικονομική ενίσχυση για τα έτη 2016-2019 παρεχόμενη από τον Οργανισμό Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού για την κάλυψη ποσοστού του καταβληθέντος κόστους μισθοδοσίας επιχειρήσεων εγκατεστημένων σε παραμεθόριες περιοχές, η οποία καταργήθηκε αναδρομικά από 1.1.2016 με το άρθρο 7 παρ. 1 του ν. 4706/2020. Οι αιτούσες ζητούν επίσης με την ανωτέρω αγωγή τους την καταβολή χρηματικής ικανοποιήσεως για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που υπέστησαν λόγω της αναδρομικής κατάργησης της προαναφερομένης οικονομικής ενισχύσεως. Με την υπό κρίση  αίτηση προβάλλεται ότι με την ανωτέρω αγωγή τίθεται το γενικότερου ενδιαφέροντος ζήτημα, το οποίο έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων, της συμβατότητας του άρθρου 87 παρ. 1 του ν. 4706/2020, με το οποίο καταργήθηκαν από 1.1.2016 το άρθρο 21 του ν. 1767/1988 καθώς και οι κανονιστικές διοικητικές πράξεις που έχουν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότησή του, προς το άρθρο 1 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. και την συνδρομή λόγων δημοσίου συμφέροντος που θα δικαιολογούσαν την επέμβαση στα περιουσιακά δικαιώματα των αιτουσών, προς το άρθρο 106 παρ. 1 του Συντάγματος, το οποίο προβλέπει την υποχρέωση λήψης μέτρων προαγωγής της οικονομίας των παραμεθόριων περιοχών, και προς τα άρθρα 43 παρ. 2 και 44 παρ. 1 του Συντάγματος σε συνδυασμό με τα άρθρα 26, 73 επ. και 95 παρ. 1 και 5 του Συντάγματος, λόγω της, κατά τους ισχυρισμούς των αιτουσών, αναδρομικής κύρωσης με την ως άνω νομοθετική διάταξη της ακυρωθείσας με την υπ’ αριθμ. 205/2020 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας υπ` αριθμ. 13311/273/21.3.2016 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού και των Αναπληρωτών Υπουργών Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Οικονομικών, με την οποία είχαν καταργηθεί οι κοινές υπουργικές αποφάσεις, οι οποίες είχαν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 21 του ν. 1767/1988. Προβάλλεται δε περαιτέρω ότι το ζήτημα αυτό έχει συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων δεδομένου ότι αφορά όλες τις βιομηχανικές, βιοτεχνικές, μεταλλευτικές, κτηνοτροφικές βιοτεχνικού χαρακτήρα, ξενοδοχειακές και ναυτιλιακές επιχειρήσεις, οι οποίες είναι εγκατεστημένες στις παραμεθόριες περιοχές των νομών Ξάνθης, Ροδόπης, `Εβρου, Λέσβου, Χίου, Σάμου, Δωδεκανήσου, Θεσπρωτίας, Ιωαννίνων,  Καστοριάς, Φλώρινας, Πέλλης, Κιλκίς, Σερρών, Δράμας, Καβάλας, καθώς και των επαρχιών Καλαμάτας και Μεσσήνης του νομού Μεσσηνίας, και οι οποίες στερούνται αναδρομικά την παροχή της οικονομικής ενίσχυσης του άρθρου 21 του ν. 1767/1988.

γ) το γεγονός ότι για την αίτηση αυτή έχει κατατεθεί το νόμιμο παράβολο (υπ’ αριθ. 653443914954 0819 0005 και 653509968954 0819 0080 κωδικοί ηλεκτρονικού παραβόλου).

 

αποφασίζει

 

Την αποδοχή του ανωτέρω αιτήματος, διότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 1 του ν. 3900/2010.

δ ι α τ ά σ σ ε ι

 

1. Να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας η με αριθμό κατάθεσης ΑΓ896/30.12.2021 αγωγή, η οποία εκκρεμεί ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών,

2. Να αποδοθεί στις αιτούσες το κατατεθέν για την υποβολή της παρούσας αίτησης παράβολο, και

3. Να δημοσιευθεί η πράξη αυτή στις ημερήσιες εφημερίδες «ΤΑ ΝΕΑ» και «ΕΣΤΙΑ»  και να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Επικρατείας.

 

Η παρούσα πράξη συνεπάγεται την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες ανακύπτει το ίδιο ζήτημα.

 

Αθήνα, 1 Μαρτίου 2024

 

Ευαγγελία Νίκα                 Ιωάννης Γράβαρης        Μαρίνα-Ελένη Κωνσταντινίδου

 

Κοινοποίηση:

1) Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων (προκειμένου να μεριμνήσει για την γνωστοποίηση της πράξεως στα Διοικητικά Δικαστήρια της Χώρας).

2) Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών.

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠ'ΑΡΙΘ. 3/1-3-2024 ΠΡΑΞΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 1 ΤΟΥ Ν.3900/2010

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ

 

ΠΡΑΞΗ 3/2024

της Επιτροπής του άρθρου 1 του ν. 3900/2010

 

H Επιτροπή του άρθρου 1 του ν. 3900/2010, αποτελούμενη από την Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Ευαγγελία Νίκα, τον αρχαιότερο Αντιπρόεδρο Ιωάννη Γράβαρη και την Αντιπρόεδρο του καθ’ ύλην αρμόδιου Τμήματος Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου, 

 

αφού έλαβε υπ΄ όψιν:

 

α) το άρθρο 1 του ν. 3900/2010,

β) την από 6.2.2024 αίτηση (ΠΑ 4/6.2.2024) του νομικού προσώπου ιδιωτικού δικαίου με την επωνυμία «ΑΚΜΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ Α.Ε.», με την οποία ζητείται, κατ’ επίκληση του άρθρου 1 παρ. 1 του ν. 3900/2010, να εισαχθεί προς εκδίκαση στο Συμβούλιο της Επικρατείας η με αριθμό κατάθεσης ΑΚ342/2023 αίτηση ακυρώσεως, η οποία εκκρεμεί ενώπιον του Διοικητικού Εφετείο Αθηνών. Με την ανωτέρω αίτηση ακυρώσεως, η οποία έχει ασκηθεί από το νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «Πανελλήνιος Σύλλογος Φυσικοθεραπευτών», και στη δίκη έχει ασκήσει παρέμβαση το αιτούν ν.π.ι.δ. (αρ. καταθέσεως Διοικητικού Εφετείου Αθηνών: Π77/6.2.2024) ζητείται η ακύρωση της 82218/Κ4/5.2.2023 πράξης του Προϊσταμένου του Αυτοτελούς Τμήματος Εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας (Α.Τ.Ε.Ε.Ν.) του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με την οποία αναγνωρίσθηκε η επαγγελματική ισοδυναμία του πτυχίου BSc in Physiotherapy από το Πανεπιστήμιο Queen Margaret της Σκωτίας σε συνεργασία με το Μητροπολιτικό Κολλέγιο. Με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι με την αίτηση ακυρώσεως του «Πανελληνίου Συλλόγου Φυσικοθεραπευτών» τίθενται νομικά ζητήματα που αφορούν στο εάν α. η προβλεπόμενη στο άρθρο 2 παρ. 3 του π.δ. 38/2010 (Α΄ 78) διαδικασία αναγνωρίσεως της επαγγελματικής ισοδυναμίας τίτλων τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης μπορεί να εφαρμοσθεί σε νομοθετικώς ρυθμιζόμενα επαγγέλματα και β. η εφαρμογή της διαδικασίας αυτής σε κατόχους τίτλων τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης ιδρυμάτων τρίτης χώρας, η οποία δεν είναι κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι αντίθετη προς το άρθρο 16 του Συντάγματος, ζητήματα τα οποία έχουν συνέπειες σε ευρύτερο κύκλο προσώπων και συγκεκριμένα σε όσους επιθυμούν να ασκήσουν νομοθετικώς ρυθμιζόμενα επαγγέλματα κατόπιν αναγνωρίσεως της επαγγελματικής ισοδυναμίας του τίτλου τους, σε περίπτωση που γίνει δεκτό ότι τα επαγγέλματα αυτά εξαιρούνται από την ως άνω διαδικασία και περαιτέρω, στους κατόχους τίτλων σπουδών που χορηγούνται από ιδρύματα τυπικής ανώτατης εκπαίδευσης τρίτης χώρας, σε περίπτωση που κριθεί η διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 του π.δ. 38/2010 αντίθετη στο άρθρο 16 του Συντάγματος.

γ) το γεγονός ότι για την αίτηση αυτή έχει κατατεθεί το νόμιμο παράβολο (υπ’ αριθ. 648724441954 0805 0055 και 648650620954 0805 0058 κωδικοί πληρωμής ηλεκτρονικού παραβόλου).

 

αποφασίζει

 

Την αποδοχή του ανωτέρω αιτήματος, διότι συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 1 του ν. 3900/2010.

 

δ ι α τ ά σ σ ε ι

 

1. Να εισαχθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας η με αριθμό κατάθεσης ΑΚ342/2023 αίτηση ακυρώσεως, η οποία εκκρεμεί ενώπιον του Διοικητικού Εφετείο Αθηνών.

2. Να αποδοθεί στο αιτούν το κατατεθέν για την υποβολή της παρούσας αιτήσεως παράβολο.

3. Να δημοσιευθεί η πράξη αυτή στις ημερήσιες εφημερίδες «ΤΑ ΝΕΑ» και «ΕΣΤΙΑ» και να αναρτηθεί στην ιστοσελίδα του Συμβουλίου της Επικρατείας.

 

Η παρούσα πράξη συνεπάγεται την αναστολή εκδίκασης των εκκρεμών υποθέσεων, στις οποίες ανακύπτει το ίδιο ζήτημα.

 

Αθήνα,  1 Μαρτίου 2024

 

   

Ευαγγελία Νίκα                 Ιωάννης Γράβαρης        Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου

 

 

Κοινοποίηση:

1) Γενικό Επίτροπο της Επικρατείας των Τακτικών Διοικητικών Δικαστηρίων (προκειμένου να μεριμνήσει για την γνωστοποίηση της πράξεως στα Διοικητικά Δικαστήρια της Χώρας).

2) Διοικητικό Εφετείο Αθηνών.

ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΥΠ'ΑΡΙΘ.2/19-2-2024 ΠΡΑΞΗΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 1 ΤΟΥ ν.3900/2010

 

Γνωστοποίηση απόφασης ΣτΕ Α΄ 7μ. 2194/2023.

 ΣτΕ Α΄ 7μ. 2194/2023 

 Πρόεδρος: Σπυριδούλα Χρυσικοπούλου, Αντιπρόεδρος  

 Εισηγήτρια: Χαρίκλεια Χαραλαμπίδη, Πάρεδρος 

 I. Κατά την έννοια της παρ. 1 του άρθρ. 113  ΚΔΔ νομιμοποιείται να παρέμβει προσθέτως σε εκκρεμή ουσιαστική δίκη για να υποστηρίξει ορισμένο διάδικο το πρόσωπο για το οποίο η θετική  υπέρ του διαδίκου αυτού έκβαση της δίκης συνεπάγεται άμεσα ευνοϊκές έννομες συνέπειες σε συγκεκριμένα δικαιώματα ή υποχρεώσεις του προσώπου που παρεμβαίνει. Συνεπώς, προκειμένου περί σωματείου, μόνο το υπαγορευόμενο από τους καταστατικούς σκοπούς του ενδιαφέρον για την υπόθεση ή τα συμφέροντα των μελών του δεν αρκεί, καταρχήν, για τη θεμελίωση του εννόμου συμφέροντός του να ασκήσει πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των τελευταίων. Ειδικώς όμως στο πλαίσιο της κατ’ άρθρ. 1 του ν. 3900/2010 πιλοτικής δίκης, στην οποία τίθενται ζητήματα γενικότερου ενδιαφέροντος, παραδεκτώς ασκείται η κατ’ άρθρ. 113 του ΚΔΔ πρόσθετη παρέμβαση από σωματείο προς υποστήριξη αγωγής μελών του, με την οποία εγείρονται αξιώσεις συνδεόμενες με ασφαλιστικά δικαιώματά τους, εφόσον το παρεμβαίνον σωματείο έχει ως σκοπό την προάσπιση των εν λόγω δικαιωμάτων. Συνεπώς, το σωματείο που έχει ασκήσει πρόσθετη παρέμβαση στην παρούσα πιλοτική δίκη χωρίς να ισχυρίζεται ούτε να αποδεικνύει ότι είναι διάδικος σε εκκρεμή ενώπιον των δικαστηρίων της ουσίας δίκη, στην οποία τίθεται ένα ή περισσότερα από τα ζητήματα της παρούσας δίκης κατά τα οριζόμενα στο άρθρ. 1 του ν. 3900/2010, παραδεκτώς παρεμβαίνει προσθέτως υπέρ  των εναγόντων  μελών του κατ’ επίκληση του καταστατικού σκοπού του, ο οποίος συνίσταται στη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών, ασφαλιστικών και συνδικαλιστικών συμφερόντων των μελών του.

 

II. Από τα άρθρ. 1, 2 και 3 του Καταστατικού του αλληλοβοηθητικού σωματείου με την επωνυμία Ταμείο Υγείας Προσωπικού της Αγροτικής Τράπεζας (ΤΥΠΑΤΕ), 1, 4, 5, 6, 9 και 11 του Κανονισμού με τον οποίο συνεστήθη ο Ειδικός Λογαριασμός Βοηθημάτων Μελών του ΤΥΠΑΤΕ, 1, 8, 10 και 17 του Κανονισμού με τον οποίο συνεστήθη ο Ειδικός Λογαριασμός Επικούρησης Μελών (ΕΛΕΜ) του ΤΥΠΑΤΕ, 25 και 27 του Καταστατικού του νπδδ με την επωνυμία Ταμείο Συντάξεων και Προνοίας Προσωπικού Αγροτικής Τράπεζας (ΤΣΠ-ΑΤΕ) και 69 του Οργανισμού της ΑΤΕ, σε συνδυασμό με τα άρθρ. 12 του ν. 1405/1983, 10 ν. 1902/1990 και 2 παρ. 4 του ν. 2084/1992, συνάγεται ότι ο ΕΛΕΜ λειτουργεί ως φορέας υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης, με βάση το διανεμητικό σύστημα και καθ’ υποκατάσταση του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Μισθωτών (ΕΤΕΑΜ) και εν συνεχεία του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης (ΕΤΕΑ) και του Ενιαίου Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης και Εφάπαξ Παροχών (ΕΤΕΑΕΠ), αντιμετωπιζόμενος από τον νομοθέτη ως ομόλογος προς τους δημόσιους ασφαλιστικούς φορείς. Περαιτέρω, από τα άρθρα  58 παρ. 1 του ν. 3371/2005 και 38 παρ. 2 του ν. 3522/2006 συνάγεται ότι οι ασφαλισμένοι του ΤΥΠΑΤΕ – ΕΛΕΜ, οι οποίοι είχαν προσληφθεί σε πιστωτικό ίδρυμα μέχρι 31.12.2004, καθώς και οι  συνταξιούχοι του πιο πάνω Ταμείου κατέστησαν από την 1η.1.2007 ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι, αντιστοίχως, του Ενιαίου Ταμείου Ασφάλισης Τραπεζοϋπαλλήλων (ΕΤΑΤ), οι δε υποχρεώσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων προς τους επικουρικούς ασφαλιστικούς φορείς των υπαλλήλων τους μετατράπηκαν από υποχρεώσεις προς κάλυψη των ελλειμμάτων των ασφαλιστικών αυτών φορέων σε υποχρεώσεις προς καταβολή εισφορών στους εν λόγω φορείς, είτε ως ποσοστό επί των αποδοχών είτε ως εφάπαξ ποσό καταβαλλόμενο σε δόσεις, το ύψος των οποίων καθορίστηκε κατόπιν ειδικής οικονομικής μελέτης. Σύμφωνα με τα άρθρα 61 του ν. 3371/2005 και 3 του π.δ. 209/2006, οι πρώην ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι του ΤΥΠΑΤΕ - ΕΛΕΜ, μετά την υπαγωγή τους στην ασφάλιση του ΕΤΑΤ, συνέχισαν να διέπονται από τις διατάξεις του Κανονισμού του ΕΛΕΜ, που ίσχυαν κατά τον χρόνο της υπαγωγής τους στο ΕΤΑΤ, και δικαιούνταν επικουρική σύνταξη με βάση τις προβλεπόμενες στον Κανονισμό αυτό προϋποθέσεις, το δε ΕΤΑΤ, ως ιδιόμορφος δημόσιος φορέας κοινωνικής ασφάλισης, ανέλαβε τη διεκπεραίωση των ασφαλιστικών υποθέσεων των προσώπων αυτών, εισπράττοντας τις εισφορές και καταβάλλοντας τις παροχές, που προβλέπονταν κατά περίπτωση, κατ’ εφαρμογή των καταστατικών διατάξεων του ΤΥΠΑΤΕ – ΕΛΕΜ. Ακολούθως, σύμφωνα με τα άρθρ. 47 παρ. 1 του ν. 4052/2012 και 84 παρ. 1 και 2 του ν. 4387/2016 και με δεδομένη τη μη κατάρτιση των προβλεπόμενων στις διατάξεις αυτές Κανονισμών Ασφάλισης και Παροχών του ΕΤΕΑ και του ΕΤΕΑΕΠ, αντιστοίχως, τα άρθρα 10, 15 και 17  του Κανονισμού ΕΛΕΜ, με τα οποία ρυθμίζονται θέματα σχετικά με την καταβολή της επικούρησης στους ασφαλισμένους και συνταξιούχους του ΤΥΠΑΤΕ – ΕΛΕΜ που κατέστησαν ασφαλισμένοι και συνταξιούχοι του ΕΤΕΑ και στη συνέχεια του ΕΤΕΑΕΠ, συνέχισαν να διέπουν τα πρόσωπα αυτά.

 III. Από τη φραστική διατύπωση του άρθρου 10 του Κανονισμού ΕΛΕΜ, το οποίο αναφέρεται μόνο στον χρόνο της (οικονομικής) επιβάρυνσης του ειδικού λογαριασμού και όχι στην «απώλεια» ή την «λήξη» του δικαιώματος των συνταξιούχων στην επικούρηση και το οποίο παραπέμπει στο άρθρο 69 του Οργανισμού της ΑΤΕ,  συνάγεται ότι με το άρθρο 10 του Κανονισμού ΕΛΕΜ δεν θεσπίζεται επικουρική σύνταξη περιορισμένης διάρκειας που ισούται με τη χρονική διάρκεια καταβολής εισφορών εργοδότη και ασφαλισμένου προς τον ΕΛΕΜ, αλλά ρυθμίζεται αποκλειστικά και μόνο το ζήτημα της χρηματοδότησης της συνταξιοδοτικής παροχής που χορηγούνταν στα υπαγόμενα στην ασφάλιση του ΕΛΕΜ πρόσωπα, με κατανομή της συνταξιοδοτικής δαπάνης των προσώπων αυτών μεταξύ, αφενός, του ασφαλιστικού κεφαλαίου του ΕΛΕΜ που συσσωρευόταν από τις εισφορές εργοδότη (ΑΤΕ) και εργαζομένων και τους λοιπούς πόρους που προβλέπονται στο άρθρο 8 του Κανονισμού και, αφετέρου, της αυτοτελούς χρηματοδότησης της ΑΤΕ, η οποία καταβαλλόταν κατ’ ουσίαν ως πρόσθετη εν ευρεία εννοία εργοδοτική εισφορά, διασφαλίζοντας έτσι τη συνέχιση της καταβολής της συνταξιοδοτικής παροχής του ΕΛΕΜ καθ’ όλη τη διάρκεια του ασφαλιζόμενου κινδύνου, σύμφωνα άλλωστε και με το άρθρο 26 της υπ’ αριθμ. 102 Διεθνούς Σύμβασης Εργασίας, κυρωθείσας με τον ν. 3251/1955. Εξάλλου, η κατάργηση του Οργανισμού της ΑΤΕ με το άρθρ. 29 παρ. 2 του μεταγενέστερου ν. 4141/2013 δεν ασκεί επιρροή στο κανονιστικό περιεχόμενο του άρθρου 10 του Κανονισμού ΕΛΕΜ, στο οποίο έχει ενσωματωθεί το περιεχόμενο του άρθρου 69 του Οργανισμού της ΑΤΕ,  όπως  είχε κατά τον χρόνο της παραπομπής, και το οποίο, έχοντας αυτοτελή ύπαρξη, παραμένει αμετάβλητο. Συνεπώς, το εναγόμενο παρανόμως έπαυσε να τους καταβάλει επικουρική σύνταξη, κατ’  επίκληση του άρθρου 10 του Κανονισμού ΕΛΕΜ, το οποίο έχοντας την προεκτεθείσα έννοια δεν αντίκειται σε καμία συνταγματική ή άλλη υπερνομοθετικής ισχύος διάταξη.

 

 

Γνωστοποίηση δημοσίευσης της απόφασης 1537/2023 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας - Η πριμοδότηση διακριθέντων αθλητών για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν αντίκειται στις αρχές της ισότητας, αξιοκρατίας και ορθολογικής οργάνωσης της εκπαίδευσης. Οι πανελλήνιοι αγώνες δεν είναι ήσσονος σημασίας.

ΣτΕ Ολ 1537/2023

Πρόεδρος: Ευαγγελία Νίκα, Πρόεδρος ΣτΕ
Εισηγητής: Σταυρούλα Κτιστάκη, Σύμβουλος

ΣτΕ Ολ 1537/2023: Η πριμοδότηση διακριθέντων αθλητών για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν αντίκειται στις αρχές της ισότητας, αξιοκρατίας και ορθολογικής οργάνωσης της εκπαίδευσης. Οι πανελλήνιοι αγώνες δεν είναι ήσσονος σημασίας.

Με την 1537/2023 απόφαση της Ολομέλειας επιλύθηκε προδικαστικό ερώτημα, υποβληθέν από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών στο πλαίσιο εκδίκασης αιτήσεως ακυρώσεως κατά της Φ.253/111357/Α5/27.8.2020 αποφάσεως της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων υπό τον τίτλο «Κύρωση πινάκων εισαγομένων στα Τμήματα/Εισαγωγικές Κατευθύνσεις και στις Σχολές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, για το ακαδημαϊκό έτος 2020-2021 των υποψηφίων οι οποίοι συμμετείχαν στις πανελλαδικές εξετάσεις των Γενικών Λυκείων 2020 με το Νέο σύστημα εισαγωγής του ν. 4186/2013 (ΦΕΚ 193 Α′), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει». Η ακύρωση της ως άνω αποφάσεως εζητείτο κατά το μέρος που εισήχθησαν στις Ιατρικές Σχολές της χώρας, κατά παράλειψη της αιτούσας, υποψήφιοι με την κατηγορία των διακριθέντων αθλητών, και συγκεκριμένα: α) υποψήφιοι που εισήχθησαν, λόγω πολύ υψηλών αθλητικών διακρίσεων, χωρίς συμμετοχή στις πανελλαδικές εξετάσεις, καθ’ υπέρβαση του αριθμού των εισακτέων και χωρίς ποσοτικό περιορισμό (εδάφιο α′ της παραγράφου 8 του άρθρου 34 του ν. 2725/1999) και β) υποψήφιοι που εισήχθησαν σε ποσοστό τρία τοις εκατό (3%) του αριθμού των εισακτέων, κατόπιν συμμετοχής στις πανελλαδικές εξετάσεις και προσαυξήσεως της βαθμολογίας τους λόγω αθλητικών διακρίσεων (εδάφιο δ′ της παραγράφου 8 του άρθρου 34 του ν. 2725/1999).
Η Ολομέλεια του Δικαστηρίου έκρινε ότι η διάταξη της παρ. 8 του άρθρου 34 του ν. 2725/1999, μετά την τροποποίησή του με τις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 75 του ν. 4589/2019 (και τη διατήρηση των τροποποιήσεων και με τις επακολουθήσασες διατάξεις του άρθρου 13 του ν. 4726/2020), δεν αντίκειται στις συνταγματικές αρχές της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 Σ), της αξιοκρατίας και της σταδιοδρομίας εκάστου κατά λόγο της προσωπικής του αξίας (άρθρο 5 παρ. 1 Σ), καθώς και της ορθολογικής οργανώσεως της παρεχόμενης εκπαιδεύσεως (άρθρο 16 Σ), σε συνδυασμό και με τη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας μέτρου/σκοπού. Τούτο διότι με την ανωτέρω ρύθμιση: α) για την εισαγωγή διακριθέντος αθλητή σε σχολή της προτιμήσεώς του, απαιτείται πλέον αυτός να συγκεντρώνει, μετά την προσαύξηση από τις αθλητικές διακρίσεις, αριθμό μορίων τουλάχιστον ίσο με το 100% των μορίων του τελευταίου εισαχθέντος στην ίδια σχολή κατά το ίδιο ακαδημαϊκό έτος, αντί του αντίστοιχου ποσοστού 90% που προβλεπόταν υπό το προϊσχύσαν νομοθετικό καθεστώς, ήτοι με τη ρύθμιση αυτή δεν επιτρέπεται πλέον εισαγωγή αθλητή σε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης με συνολικό αριθμό μορίων, μετά την -συνταγματική καταρχήν- προσαύξηση λόγω των αθλητικών διακρίσεων, μικρότερο από τον αριθμό των μορίων που έλαβε ο τελευταίος εισαχθείς στην ίδια σχολή και β) επαναφέρεται το ποσοστό των εισακτέων για την καθ’ υπέρβαση εισαγωγή διακριθέντων αθλητών στα Α.Ε.Ι. σε 3%, το οποίο ίσχυε πριν την τροποποίηση της παρ. 8 του άρθρου 34 του ν. 2725/1999 με το άρθρο 17 του ν. 4429/2016 και το οποίο δεν παρίσταται αυθαίρετο.
Επίσης, κρίθηκε ότι η πριμοδότηση των διακρινόμενων σε πανελλήνιους αγώνες όλων των κατηγοριών αθλητών δεν αντίκειται στις κατά τα ανωτέρω συνταγματικές αρχές. Τούτο διότι το προβλεπόμενο στον νόμο πλέγμα προϋποθέσεων για την αναγνώριση διακρίσεως στους πανελλήνιους αγώνες όλων των κατηγοριών παρέχει επαρκή εχέγγυα ως προς την ποιοτική στάθμη των αγώνων αυτών, δεδομένου ότι απαιτείται εκ του νόμου συμπλεκτικώς: α) η διάκριση να αφορά άθλημα ή αγώνισμα που καλλιεργείται από αναγνωρισμένη ομοσπονδία, β) η συμμετοχή ελάχιστου αριθμού (6) σωματείων για τα ομαδικά αθλήματα, γ) η συμμετοχή ελάχιστου αριθμού (8) αθλητών, προερχόμενων από τον ως άνω αριθμό των σωματείων, για τα ατομικά αθλήματα και δ) στα ομαδικά αθλήματα ο διακριθείς αθλητής πρέπει να έχει συμμετοχή τουλάχιστον στο 50% των αγώνων της διοργανώσεως, ενώ παραλλήλως, ο συνολικός αριθμός των συμμετασχόντων αθλητών της ομάδας του πρέπει να μην υπερβαίνει το 20% του αριθμού των αθλητών που δικαιούνται, βάσει των κανονισμών του αθλήματος, να συμμετάσχουν στη διοργάνωση.
Τέλος, το Δικαστήριο απέσχε της απαντήσεως στα λοιπά προδικαστικά ερωτήματα. Και τούτο διότι στην παραπεμπτική απόφαση δεν εξηγείται τεκμηριωμένα, αλλ’ ούτε και παρίσταται πρόδηλο, ότι από τις μνημονευόμενες διατάξεις και τους προβαλλόμενους λόγους της αιτήσεως ακυρώσεως δημιουργείται, όπως απαιτεί ο νόμος (άρθρο 1 του ν. 3900/2010, όπως τροποποιήθηκε με το άρθρο 40 του ν. 4055/2012), «ζήτημα γενικότερου ενδιαφέροντος» με «συνέπειες για ευρύτερο κύκλο προσώπων».

Γνωστοποίηση δημοσίευσης της απόφασης 1531/2023 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας - Διακοπή παραγραφής με επίδοση αγωγής στο Δημόσιο από τον ενάγοντα (αρ.75 παρ.2 ΚΔΔ, αρ.19 ν.3900/2010). Έλλειψη της επίδοσης αυτής αναπληρώνεται από την επίδοση της γραμματείας του δικαστηρίου (αρ. 128 ΚΔΔ).

 ΣτΕ Ολ 1531/2023

Πρόεδρος: Ε.Νίκα, Πρόεδρος ΣτΕ
Εισηγητής: Μ.-Αλ.Τσακάλη, Σύμβουλος

ΣτΕ Ολ 1531/2023: Προδικαστικό ερώτημα Διοικ. Πρωτ. Χανίων. Αγωγή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ψυχικής οδύνης κατά του Ελληνικού Δημοσίου. Διακοπή της παραγραφής της αξίωσης με την επίδοση της αγωγής στο εναγόμενο Δημόσιο με επιμέλεια του ενάγοντος, κατ’ άρ. 75 παρ.2 του ΚΔΔ (άρ. 19 ν.3900/2010). Η ανωτέρω διάταξη, ως ειδική, κατισχύει της διάταξης του άρ.143 περ. α’ του ν. 4270/2014. Παράλειψη επίδοσης της αγωγής από τον ενάγοντα δύναται να αναπληρωθεί με την επίδοση της αγωγής από τη γραμματεία του δικαστηρίου, κατ’ άρ.128 παρ.1 του ΚΔΔ, οπότε η διακοπή της παραγραφής δύναται να επέλθει με την επίδοση αυτή.

 

Από τη διάταξη του άρθρου 75 παρ.2 του ΚΔΔ, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 19 του ν. 3900/2010, προκύπτει η βούληση του νομοθέτη να ρυθμίσει κατά τρόπο ειδικό, στην περίπτωση άσκησης αγωγής, την επέλευση της διακοπής της παραγραφής των χρηματικών αξιώσεων κατά του Δημοσίου στο χρονικό σημείο της επίδοσής της στο εναγόμενο με επιμέλεια του ενάγοντος. Η επίμαχη διάταξη, ως ειδική, κατισχύει της διάταξης του άρθρου 143 περ. α΄ του ν.4270/2014 (περί δημοσίου λογιστικού), η οποία ορίζει γενικώς ως λόγο διακοπής της παραγραφής την υποβολή της υπόθεσης στο δικαστήριο. Εξάλλου, η υποχρέωση για τη διενέργεια των προβλεπόμενων στο άρθρο 128 του ΚΔΔ επιδόσεων από τη γραμματεία του δικαστηρίου εξακολουθεί να ισχύει ως προς την αγωγή και μετά την τροποποίηση του άρθρου 75 παρ.2 του ΚΔΔ. Σε περίπτωση, πάντως, κατά την οποία ο ενάγων παραλείψει να επιδώσει την αγωγή στο εναγόμενο και η αγωγή επιδοθεί στο τελευταίο με τη φροντίδα της γραμματείας του δικαστηρίου, εξασφαλίζεται η γνώση του εναγομένου για την άσκηση της αγωγής και το περιεχόμενο αυτής, απαίτηση δε για την εκ νέου επίδοση της αγωγής με επιμέλεια του ενάγοντος θα αποτελούσε περιττή τυπολατρία. Κατ’ ακολουθίαν, με την επίδοση της αγωγής στο εναγόμενο με τη φροντίδα της γραμματείας του δικαστηρίου αναπληρώνεται η έλλειψη επίδοσης της αγωγής από τον ενάγοντα και, συνεπώς, επέρχεται διακοπή της παραγραφής της ένδικης αξίωσης, αν τυχόν η επίδοση αυτή έχει διενεργηθεί πριν από τη συμπλήρωση της παραγραφής. Σε κάθε περίπτωση, δεν θεσπίζεται υποχρέωση της γραμματείας του δικαστηρίου να προβεί στην επίδοση αυτή πριν από τη συμπλήρωση της παραγραφής, προκειμένου να διακοπεί η παραγραφή της ένδικης αξίωσης, καθώς τούτο επαφίεται στην πρωτοβουλία και ευθύνη του ενάγοντος.

Γνωστοποίηση της από 29-8-2023 πράξης της Προέδρου του ΣτΕ, ύστερα από προδικαστικό ερώτημα που διατυπώνεται με την υπ’ αριθμ. 1922/2023 απόφαση του Δ.Πρ. Αθηνών.