Κυριακή 1 Φεβρουαρίου 2015

(Προσφυγή υπ’αρ. 40049/08)

ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ
ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΠΡΩΤΟ ΤΜΗΜΑ
Υπόθεση και λοιποί κατά Ελλάδας
(Προσφυγή υπ’αρ. 40049/08)
Απόφαση
Στρασβούργο, 3 Φεβρουαρίου 2011
Η απόφαση αυτή είναι οριστική. Μπορεί να επέλθουν μερικές αλλαγές στην μορφή.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
1
Κ.Φ.
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
Στην υπόθεση και λοιποί κατά Ελλάδας,
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Πρώτο
Τμήμα), συνεδρίασε σε Επιτροπή με την ακόλουθη σύνθεση,
Anatoly Kovler, Πρόεδρο,
Elisabeth Steiner,
Γεώργιο Νικολάου, Δικαστές,
Και André Wampach, Αναπληρωτή Γραμματέα Τμήματος,
Αφού διασκέφθηκε σε Συμβούλιο στις 13 Ιανουαρίου 2011,
Εξέδωσε την ακόλουθη απόφαση, που υιοθετήθηκε την ημερομηνία αυτή :
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
1. Η υπόθεση προέκυψε μετά από προσφυγή (αρ. 40049/08) κατά της
Ελληνικής Δημοκρατίας, τριάντα τρείς υπήκοοι της οποίας (τα ονόματα των
οποίων αναφέρονται στο παράρτημα) («οι προσφεύγοντες»), προσέφυγαν
στο Δικαστήριο στις 30 Ιουλίου 2008 δυνάμει του άρθρου 34 της Σύμβασης
Προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Ανθρωπίνων
Ελευθεριών («η Σύμβαση»).
2. Οι προσφεύγοντες εκπροσωπούνται από τους Κ.Αλβανό και
Μ.Αλβανού δικηγόρους Θεσσαλονίκης. Η Ελληνική Κυβέρνηση («η
Κυβέρνηση») εκπροσωπείται από τους πληρεξουσίους της, τον κο
Κ.Γεωργιάδη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και την κα
Μ.Γερμάνη, Δικαστική Αντιπρόσωπο του Νομικού Συμβουλίου του
Κράτους.
3. Στις 5 Νοεμβρίου 2009, η Πρόεδρος του Πρώτου Τμήματος
αποφάσισε να κοινοποιήσει την προσφυγή στην Κυβέρνηση. Κατ’
εφαρμογή του Πρωτοκόλλου υπ’αρ. 14, η προσφυγή παραπέμφθηκε σε
Επιτροπή.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
2
Κ.Φ.
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
Α. Το πλαίσιο της διαφοράς
4. Το άρθρο 12 του Νόμου της 1ης Ιουνίου 1997 «περί οργάνωσης των
αστικών συγκοινωνιών της πρωτεύουσας» ίδρυσε την «Επιχείρηση
Αστικών Συγκοινωνιών» («ΕΑΣ»), δημόσια επιχείρηση υπό την εποπτεία
του Υπουργείου Μεταφορών. Η Ε.Α.Σ. λειτούργησε για δεκαπέντε έτη,
μέχρι τις 12 Αυγούστου 1992, ημερομηνία κατά την οποία δημοσιεύτηκε ο
Νόμος υπ’αρ. 2078/1992, με τον τίτλο «Μεταφορές και θερμικά λεωφορεία
στην περιοχή Αθηνών-Πειραιώς και περιχώρων», που ιδιωτικοποιούσε με
τον τρόπο αυτό τις δημόσιες συγκοινωνίες. Σύμφωνα με το νόμο αυτό, η
ΕΑΣ λύθηκε και το προσωπικό της απολύθηκε. Ο νόμος προέβλεπε
επιπλέον ότι οι υπηρεσίες των λεωφορείων θα διασφαλιζόντουσαν μέχρι τις
31 Δεκεμβρίου 2006 από τις συγκοινωνιακές επιχειρήσεις (εφεξής τις
«ΣΕΠ»), οργανισμούς ιδιωτικού δικαίου που έπρεπε να συσταθούν με
υπουργική απόφαση και οι οποίες θα μοιραζόντουσαν τις λεωφορειακές
γραμμές της περιοχής Αθηνών-Πειραιώς και περιχώρων. Στους οδηγούς της
ΕΑΣ επιτράπηκε να θέσουν σε κυκλοφορία ένα θερμικό λεωφορείο με
αντιρρυπαντικές προδιαγραφές και είχαν δικαίωμα στο 50% των κερδών
εκμετάλλευσης μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2006, υπό την προϋπόθεση ότι θα
καταθέτανε προηγουμένως το ποσό του 1.000.000 δρχ (2.935 €). Οι
προσφεύγοντες που αναφέρονται με τους αρ. 1-12, 20 και 23-33 καθώς και
οι συγγενείς των άλλων προσφευγόντων αγόρασαν το ήμισυ ενός
λεωφορείου, σύμφωνα με τις διατάξεις του νέου νόμου. Μετά τις
Βουλευτικές εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993, η νέα Κυβέρνηση
αποφάσισε ότι η δυσλειτουργία των δημοσίων συγκοινωνιών προκαλούσε
σημαντική αναστάτωση στην κοινωνική και οικονομική ζωή των κατοίκων
του λεκανοπεδίου Αττικής. Με το Νόμο υπ’αρ. 2175/1993 συστήθηκε ένα
νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου υπό την μορφή ανώνυμης εταιρείας υπό
κρατική εποπτεία, που ονομάστηκε «Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών
Αθηνών» («ΟΑΣΑ»). Οι συγκοινωνιακές επιχειρήσεις που συστήθηκαν
σύμφωνα με το Νόμο υπ’αρ. 2078/1992 διαλύθηκαν και τέθηκαν υπό
εκκαθάριση, ανακλήθηκε το δικαίωμα να θέτει κάποιος σε κυκλοφορία
λεωφορεία και μέχρι την μεταφορά των λεωφορείων από τις ΣΕΠ στον
ΟΑΣΑ, οι μέτοχοι των ΣΕΠ είχαν την υποχρέωση να τα διατηρούν και να
τα κυκλοφορούν (άρθρο 3). Όλες οι ΣΕΠ πράγματι τέθηκαν υπό τον έλεγχο
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
3
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
του Κράτους χωρίς αυτό να καταβάλει καμία αποζημίωση στους πρώην
μετόχους τους.
Β. Η επίδικη διαδικασία
5. Στις 20 Δεκεμβρίου 1996, οι προσφεύγοντες που αναφέρονται υπό
τους αρ. 1-12, 20 και 23-30, καθώς και ο , σύζυγος της
προσφεύγουσας που αναφέρεται υπό τον αρ. 13, ο , πατέρας
της προσφεύγουσας που αναφέρεται υπό τον αρ. 19, ο
σύζυγος της προσφεύγουσας που αναφέρεται υπό τον αρ. 21, και ο
, σύζυγος της προσφεύγουσας που αναφέρεται υπό τον αρ. 22,
προσέφυγαν στα Διοικητικά Δικαστήρια με αγωγή προς αποζημίωση κατά
του Δημοσίου.
6. Ο απεβίωσε στις 14 Ιουλίου 1998. Ο
στις 21 Σεπτεμβρίου 1998.
7. Στις 31 Δεκεμβρίου 1998, το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών
απέρριψε την αγωγή ως αβάσιμη (απόφαση υπ’αρ. 13163/1998).
8. Στις 27 Μαΐου 1999, τα άτομα που αναφέρονται στην παράγραφο 5
άσκησαν έφεση. Τα ονόματα των δύο ατόμων που εντωμεταξύ απεβίωσαν
αναφέρονταν στην λίστα των εκκαλούντων. Στις 29 Νοεμβρίου 2002, το
Εφετείο Αθηνών απέρριψε την έφεση (απόφαση υπ’αρ. 5144/2002).
9. Εντωμεταξύ, στις 4 Ιουνίου 2002, απεβίωσε ο
10. Στις 19 Ιουνίου 2003, τα άτομα που αναφέρονται στην παράγραφο 5
άσκησαν αναίρεση. Τα ονόματα των ατόμων που απεβίωσαν
αναφερόντουσαν ακόμη μεταξύ των αναιρεσειόντων. Η υπόθεση
εξακολουθεί να εκκρεμεί ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
11. Στις 22 Νοεμβρίου 2008, απεβίωσε ο
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ
ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΔΕΚΤΟΥ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ
ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΥΓΟΝΤΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΥΠΟ ΤΟΥΣ ΑΡ. 13,
19, 21, 22, 31, 32 ΚΑΙ 33
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
4
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
12. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι το σύνολο των προσφευγόντων
εγείρουν αιτιάσεις σχετικά με την διάρκεια της διαδικασίας και την έλλειψη
εθνικής πραγματικής προσφυγής ως προς το θέμα αυτό, καθώς και σχετικά
με το δικαίωμά τους για σεβασμό της περιουσίας τους.
Α. Όσον αφορά τους προσφεύγοντες που αναφέρονται υπό τους αρ.
13, 19, 21 και 22
13. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι οι προσφεύγοντες που αναφέρονται
υπό τους αρ. 13, 19, 21 και 22 (
δεν έχουν την ιδιότητα του
θύματος, αφού δεν έχουν αποδείξει την ιδιότητά τους ως κληρονόμων των
αποβιωσάντων και σε καμία στιγμή δεν ζήτησαν την συνέχιση της επίδικης
διαδικασίας για να αποκτήσουν την ιδιότητα του διαδίκου ενώπιον των
εθνικών δικαστηρίων.
14. Οι εν λόγω προσφεύγουσες υποστηρίζουν ότι είναι κληρονόμοι των
αποθανόντων και ότι συνεπώς, τους διαδέχθηκαν σε όλα τα δικαιώματα και
τις υποχρεώσεις τους. Προσκομίζουν για το λόγο αυτό πιστοποιητικά που
τις χαρακτηρίζουν ως τις εγγύτερες συγγενείς των αποθανόντων.
15. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι το άρθρο 34 της Σύμβασης
προβλέπει ότι (…Τo Δικαστήριo μπoρεί vα επιληφθεί της εξέτασης
πρoσφυγής πoυ υπoβάλλεται από κάθε φυσικό πρόσωπo, (…) πoυ
ισχυρίζεται ότι είvαι θύμα παραβίασης, από έvα από τα Υψηλά
Συμβαλλόμεvα Μέρη, τωv δικαιωμάτωv πoυ αναγvωρίζovται στη Σύμβαση
ή στα Πρωτόκoλλά της. (…)». Επομένως συνάγεται ότι για να πληρεί τις
προϋποθέσεις που τίθενται από την διάταξη αυτή κάθε προσφεύγων πρέπει
να είναι σε θέση να αποδείξει ότι τον αφορά προσωπικά η παραβίαση ή οι
παραβιάσεις της Σύμβασης που επικαλείται. Ως προς το θέμα αυτό, η έννοια
του θύματος πρέπει, κατ’ αρχήν, να ερμηνευθεί κατά τρόπο αυτόνομο και
ανεξάρτητα από εθνικές έννοιες όπως αυτές που αφορούν το συμφέρον ή τη
νομιμοποίηση (βλ., ιδίως, Sanles Sanles κατά Ισπανίας, (αποφ.) αρ.
48335/99, CEDH 2000-XI).
16. Το Δικαστήριο έχει δεχτεί επανειλημμένως ότι άτομα που είναι
περισσότερο ή λιγότερο κοντινοί συγγενείς υπεισέρχονται στην θέση του
προσφεύγοντα που ακολούθησε όλη την εθνική διαδικασία και που πέθανε
αφού άσκησε προσφυγή ενώπιον του Δικαστηρίου (Χ. κατά Γαλλίας, 31
Μαρτίου 1992, §26, σειρά Α αρ. 234-C, Dalban κατά Ρουμανίας [GC], αρ.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
5
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
28114/95, §39, CEDH 1999-VI, Malhous κατά Τσεχικής Δημοκρατίας
(αποφ.), αρ. 33071/96, CEDH 2000-XII).
17. Το Δικαστήριο εξέτασε επίσης υποθέσεις στις οποίες το θύμα
πέθανε κατά την διάρκεια της εθνικής διαδικασίας και πριν την άσκηση της
προσφυγής. Στις υποθέσεις αυτού του είδους, το Δικαστήριο εξετάζει αν οι
συγγενείς ή οι κληρονόμοι του προσφεύγοντα μπορούν οι ίδιοι να
ισχυριστούν ότι είναι θύματα της επικαλούμενης παραβίασης (Fairfield
κατά Ηνωμένου Βασιλείου (αποφ.), αρ. 24790/04, CEDH 2005-VI, Γεωργία
Μακρή και λοιποί κατά Ελλάδας (αποφ.), αρ. 5977/03, 24 Μαρτίου 2005).
18. Στην υπό κρίση υπόθεση, το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι οι
συγγενείς των προσφευγουσών που αναφέρονται με τους αριθμούς 13, 19
και 21 είχαν αποβιώσει κατά τη διάρκεια της εθνικής διαδικασίας και πριν
την άσκηση της παρούσας προσφυγής. Σημειώνει επίσης ότι εκτός από τα
πιστοποιητικά που χαρακτηρίζουν τις εν λόγω προσφεύγουσες ως εγγύτερες
συγγενείς των αποθανόντων, αυτές δε προσκόμισαν κανένα άλλο έγγραφο
που να μπορούσε να αποδείξει ότι συνέχισαν την δίκη που ξεκίνησαν οι
συγγενείς τους. Συγκεκριμένα, το Δικαστήριο σημειώνει ότι οι
προσφεύγουσες που αναφέρονται με τους αρ. 13, 19 και 21 δεν συμμετείχαν
ούτε με το όνομά τους ούτε ως κληρονόμοι στην εθνική διαδικασία που
αποτελεί αντικείμενο της παρούσας προσφυγής. Αντίθετα, τόσο η έφεση
όσο και η αναίρεση ασκήθηκαν εν ονόματι των αποβιωσάντων συγγενών
τους, χωρίς να γίνεται αναφορά στο γεγονός ότι αυτοί είχαν αποβιώσει.
19. Υπό τις συνθήκες αυτές, το Δικαστήριο θεωρεί ότι οι
προσφεύγουσες που αναφέρονται με τους αρ. 13, 19, 21 δεν εθίγησαν ποτέ
από την επίδικη διαδικασία και ότι επομένως δεν υπέστησαν καμία
παραβίαση των δικαιωμάτων τους που καθιερώνονται από την Σύμβαση
λόγω της διάρκειας της διαδικασίας (βλ. a contrario, Sadik Amet και λοιποί
κατά Ελλάδας, αρ. 64756/01, §18, 3 Φεβρουαρίου 2005). Επιπλέον, καθώς
οι προσφεύγουσες δεν απέδειξαν ότι απέδειξαν ότι υποκατέστησαν στα
δικαιώματα τους συγγενείς τους, δεν απέδειξαν και ότι υπέστησαν μια
οποιαδήποτε ζημία στην απόλαυση του δικαιώματός τους στον σεβασμό της
περιουσίας τους.
20. Συνάγεται ότι η προσφυγή, στον βαθμό που κατατέθηκε από τις
προσφεύγουσες που αναφέρονται με τους αρ. 13, 19, 21 είναι, λόγω
προσώπου (ratione personae), ασυμβίβαστη προς τις διατάξεις της
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
6
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
Σύμβασης υπό την έννοια του άρθρου 35 §3 και πρέπει να απορριφθεί κατ’
εφαρμογή του άρθρου 35 §4.
21. Όσον αφορά την προσφεύγουσα που αναφέρεται με τον αρ. 22, ο
σύζυγος της οποίας απεβίωσε μετά την άσκηση της παρούσας προσφυγής,
το Δικαστήριο θεωρεί ότι επειδή αυτή ήταν χήρα του αρχικού
προσφεύγοντα, έχει έννομο συμφέρον να συνεχίσει την παρούσα προσφυγή
(βλ. υπό το πνεύμα αυτό προαναφερθείσα Malhous κατά Τσεχικής
Δημοκρατίας (αποφ.)). Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο απορρίπτει την
ένσταση της Κυβέρνησης σχετικά με την έλλειψη της ιδιότητας του
θύματος ως προς την προσφεύγουσα που αναφέρεται με τον αρ. 22).
Β. Όσον αφορά τους προσφεύγοντες που αναφέρονται με τους αρ.
31-33
22. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι οι προσφεύγοντες που αναφέρονται
με τους αρ. 31-33 δεν έχουν την ιδιότητα του θύματος, αφού δεν
προσέφυγαν ποτέ στα εθνικά δικαστήρια με αγωγή όπως αυτή που
ασκήσανε οι υπόλοιποι προσφεύγοντες.
23. Οι εν λόγω προσφεύγοντες απαντούν ότι αφού διαπιστώσανε την
υπερβολική διάρκεια της επίδικης διαδικασίας, θεωρούν περιττό να
κινήσουν νέα διαδικασία ενώπιον των ελληνικών δικαστηρίων η οποία θα
αποδειχθεί και αυτή εξίσου μακρόχρονη.
24. Το Δικαστήριο συντάσσεται με την άποψη της Κυβέρνησης,
σύμφωνα με την οποία οι προαναφερθέντες προσφεύγοντες δεν
αποτελούσαν μέρος της διαδικασίας και επομένως, δεν μπορούν να
ισχυριστούν ότι εθίγησαν από την διάρκεια αυτής. Επιπλέον, στον βαθμό
που οι εν λόγω προσφεύγοντες παραπονούνται για την παραβίαση του
δικαιώματός τους στον σεβασμό της περιουσίας τους, το Δικαστήριο θεωρεί
ότι , εφόσον δεν έχουν προσφύγει στα διοικητικά δικαστήρια, δεν έδωσαν
στις εθνικές αρχές την ευκαιρία να επανορθώσουν την κατάσταση για την
οποία παραπονούνται τώρα ενώπιον του Δικαστηρίου.
25. Συνάγεται ότι η προσφυγή στον βαθμό που κατατέθηκε από τους
προσφεύγοντες που αναφέρονται με του αρ. 31-33, πρέπει να κηρυχθεί
απαράδεκτη, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 35 §§3 και 4 της Σύμβασης.
ΙΙ. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
6 §1 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
7
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
26. Οι προσφεύγοντες υποστηρίζουν ότι η διάρκεια της διαδικασίας
παραβίασε την αρχή της «εύλογης προθεσμίας» όπως προβλέπεται από το
άρθρο 6 §1 της Σύμβασης, που ορίζει τα εξής :
«Παv πρόσωπov έχει δικαίωμα όπως η υπόθεσίς τoυ δικασθή (…) εvτός λoγικής πρoθεσμίας υπό
δικαστηρίoυ, (…), τo oπoίov θα απoφασίση (…) επί τωv αμφισβητήσεωv επί τωv δικαιωμάτωv και
υπoχρεώσεώv τoυ αστικής φύσεως, (..)»
27. Η Κυβέρνηση αντιτίθεται στην θέση αυτή.
Α. Επί του παραδεκτού
28. Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η αιτίαση που προβάλανε οι
προσφεύγοντες που αναφέρονται με τους αρ. 1-12, 14-18, 20, 22-30 δεν
είναι προδήλως αβάσιμη υπό την έννοια του άρθρου 35 §3 της Σύμβασης.
Σημειώνει επίσης ότι δεν αντίκειται σε κανένα λόγο απαραδέκτου. Θα
πρέπει λοιπόν να κηρυχθεί παραδεκτή.
Β. Επί της ουσίας
1. Περίοδος που πρέπει να ληφθεί υπόψη
29. Η υπό κρίση περίοδος άρχισε στις 20 Δεκεμβρίου 1996, με την
προσφυγή στα Διοικητικά Δικαστήρια και δεν τελείωσε ακόμη, αφού η
διαδικασία εκκρεμεί ακόμη ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Επομένως, διήρκεσε έως σήμερα δεκατρία έτη και πάνω από δέκα μήνες
για τρεις βαθμούς δικαιοδοσίας.
2. Εύλογος χαρακτήρας της διαδικασίας
30. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι ο εύλογος χαρακτήρας της διάρκειας
μιας διαδικασίας κρίνεται ανάλογα με τα πραγματικά περιστατικά της
υπόθεσης και σύμφωνα με κριτήρια που καθιερώθηκαν από τη Νομολογία
του Δικαστηρίου, ειδικότερα την δυσκολία της υπόθεσης, την συμπεριφορά
των προσφευγόντων και αυτή των αρμόδιων αρχών καθώς και την σημασία
της διαφοράς για τους ενδιαφερόμενους [βλ. μεταξύ πολλών άλλων,
Frydlender κατά Γαλλίας [GC], αρ. 30979/96, §43, CEDH 2000-VII).
31. Το Δικαστήριο έχει εξετάσει επανειλημμένως υποθέσεις που
εγείρουν ζητήματα παρόμοια με αυτό της υπό κρίση υπόθεσης και
διαπίστωσε την παραβίαση του άρθρου 6 §1 της Σύμβασης (βλ.
προαναφερθείσα απόφαση Frydlender).
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
8
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
32. Αφού εξέτασε όλα τα στοιχεία που του υποβλήθηκαν, το
Δικαστήριο θεωρεί ότι η Κυβέρνηση δεν εξέθεσε κανένα πραγματικό
περιστατικό ή επιχείρημα που να μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικό
συμπέρασμα στην παρούσα υπόθεση. Έχοντας υπόψη τη νομολογία του επί
του θέματος, το Δικαστήριο θεωρεί ότι στην υπό κρίση υπόθεση η διάρκεια
της επίδικης διαδικασίας είναι υπερβολική και δεν ανταποκρίνεται στην
απαίτηση της «εύλογης προθεσμίας».
Επομένως, υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 §1.
ΙΙΙ. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
13 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ.
33. Οι προσφεύγοντες παραπονούνται επίσης για το ότι στην Ελλάδα
δεν υπάρχει κανένα δικαστήριο στο οποίο να μπορούν να απευθυνθούν για
να παραπονεθούν για την υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας.
Επικαλούνται το άρθρο 13 της Σύμβασης, που ορίζει τα εξής :
«Παv πρόσωπov τoυ oπoίoυ τα αvαγvωριζόμεvα εv τη παρoύση Συμβάσει δικαιώματα και
ελευθερίαι παρεβιάσθησαv, έχει τo δικαίωμα πραγματικής πρoσφυγής εvώπιov εθvικής
αρχής, έστω και άv η παραβίασις διεπράχθη υπό πρoσώπωv εvεργoύvτωv εv τη
εκτελέσειτωv δημoσίωv καθηκόvτωv τoυ.»
Α. Επί του παραδεκτού
34. Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η αιτίαση που εγείρεται από τους
προσφεύγοντες που αναφέρονται με τους αρ. 1-12, 14-18, 20, 22-30 δεν
είναι προδήλως αβάσιμη υπό την έννοια του άρθρου 35 §3 της Σύμβασης.
Σημειώνει επίσης ότι δεν αντίκειται σε κανένα άλλο λόγο απαραδέκτου.
Επομένως πρέπει να κηρυχτεί παραδεκτή.
Β. Επί της ουσίας
35. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι το άρθρο 13 καθιερώνει μια
πραγματική προσφυγή ενώπιον εθνικού δικαστηρίου που να επιτρέπει στον
ενδιαφερόμενο να παραπονεθεί για την παραβίαση της υποχρέωσης, που
προβλέπεται από το άρθρο 6 §1, να εκδικάζονται οι υποθέσεις εντός
εύλογης προθεσμίας (βλ. Kudla κατά Πολωνίας [GC], αρ. 30210/96, §156,
CEDH 2000-XI).
36. Εξάλλου, το Δικαστήριο είχε ήδη την ευκαιρία να διαπιστώσει ότι η
ελληνική έννομη τάξη δεν προσφέρει στους ενδιαφερομένους πραγματική
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
9
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
προσφυγή υπό την έννοια του άρθρου 13 της Σύμβασης που να τους
επιτρέπει να παραπονεθούν για την διάρκεια της διαδικασίας (Κόντη-
Αρβανίτη κατά Ελλάδας, αρ. 53401/99, §§ 29-30, 10 Απριλίου 2003,
Τσουκαλάς κατά Ελλάδας, αρ. 12286/08, §§ 37-43, 22 Ιουλίου 2010). Το
Δικαστήριο δεν διαβλέπει στην υπό κρίση υπόθεση κανένα λόγο να
αποστασιοποιηθεί από την νομολογία αυτή.
37. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο κρίνει ότι στην υπό κρίση υπόθεση,
υπήρξε παραβίαση του άρθρου 13 της Σύμβασης λόγω της έλλειψης στο
εθνικό δίκαιο προσφυγής που θα είχε επιτρέψει στους προσφεύγοντες υπό
τους αριθμούς 1-12, 14-18, 20, 22-30 να πετύχουν την αναγνώριση του
δικαιώματός τους να εκδικαστεί η υπόθεσή του εντός εύλογης προθεσμίας,
υπό την έννοια του άρθρου 6 §1 της Σύμβασης.
IV. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
1 ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ
38. Οι προσφεύγοντες παραπονούνται τέλος για παραβίαση του
δικαιώματός τους στον σεβασμό της περιουσίας τους, όπως καθιερώνεται
από το άρθρο 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου, λόγω του ότι στερήθηκαν μέχρι
σήμερα αποζημίωσης από πλευράς Δημοσίου. Η διάταξη αυτή έχει ως εξής:
«Παν φυσικόv ή voμικόv πρόσωπov δικαιoύται σεβασμoύ της περιoυσίας τoυ. Ουδείς
δύvαται vα στερηθή της ιδιoκτησίας αυτoύ ειμή δια λόγoυς δημoσίας ωnελείας και υπό
τoυς πρoβλεπoμέvoυς, υπό τoυ vόμoυ και τωv γεvικώv αρχώv τoυ διεθvoύς δικαίoυ όρoυς.
Αι πρoαvαφερόμεvαι διατάξεις δεv θίγoυσι τo δικαίωμα παvτός Κράτoυς όπως θέση εv
ισχύϊ Νόμoυς oύς ήθελε κρίvει αvαγκαίov πρoς ρύθμισιv της χρήσεως αγαθώv συμφώvως
πρoς τo δημόσιov συμφέρov ή πρoς εξασφάλισιv της καταβoλής φόρωv ή άλλωv
εισφoρώv ή πρoστίμωv.»
Επί του παραδεκτού
39. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι σύμφωνα με το άρθρο 35 §1 της
Σύμβασης, δεν μπορεί να επιληφθεί μιας υπόθεσης παρά αφού εξαντληθούν
τα εθνικά ένδικα μέσα. Ως προς αυτό, σημειώνει ότι το Συμβούλιο της
Επικρατείας, στο οποίο προσέφυγαν οι προσφεύγοντες υπό τους αρ. 1-12,
14-18, 20, 22-30 στις 19 Ιουνίου 2003, δεν αποφάνθηκε ακόμη επί της
προσφυγής τους. Ως εκ τούτου, η αιτίασή τους είναι πρόωρη.
40. Συνάγεται ότι η αιτίαση πρέπει να απορριφθεί κατ’ εφαρμογή του
άρθρου 35 §§3 και 4 της Σύμβασης.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
10
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
V. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 41 ΤΗΣ
ΣΥΜΒΑΣΗΣ
41. Σύμφωνα με το άρθρο 41 της Σύμβασης,
«Εάv τo Δικαστήριo κρίvει ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης ή τωv Πρωτoκόλλωv της,
και αv τo εσωτερικό δίκαιo τoυ Υψηλoύ Συμβαλλόμεvoυ Μέρoυς δεv επιτρέπει παρά μόνo
ατελή εξάλειψη τωv συvεπειώv της παραβίασης αυτής, τo Δικαστήριo χoρηγεί, εφόσov
είvαι αvαγκαίo, στov παθόvτα δίκαιη ικαvoπoίηση.»
Α. Ζημία
42. Οι προσφεύγοντες ζητούν 1.379.533,38 € για την υλική ζημία που
υποστηρίζουν ότι υπέστησαν. Ζητούν επίσης 100.000 € καθένας λόγω
ηθικής βλάβης. Ζητούν τέλος την επιστροφή του λεωφορείου τους ή
ενδεχομένως, την χορήγηση άδειας ταξί.
43. Η Κυβέρνηση καλεί το Δικαστήριο να απορρίψει την αίτηση για
υλική ζημία. Υποστηρίζει επιπλέον ότι το ποσό που ζητείται λόγω ηθικής
βλάβης είναι υπέρογκο και ότι εν πάσει περιπτώσει, η διαπίστωση της
παραβίασης θα αποτελούσε αυτή καθεαυτή επαρκή δίκαιη ικανοποίηση.
44. Το Δικαστήριο δεν θεωρεί ότι υπάρχει αιτιώδης συνάφεια ανάμεσα
στην διαπιστωθείσα παραβίαση και την επικαλούμενη υλική ζημία.
Επομένως πρέπει να απορριφθεί το αίτημα καθώς και το αίτημα επιστροφής
που διατυπώσανε οι προσφεύγοντες. Αντίθετα, θεωρεί ότι συντρέχει λόγος
να επιδικάσει στους προσφεύγοντες ένα ποσό λόγω ηθικής βλάβης.
Έχοντας υπόψη τον αριθμό των προσφευγόντων, την φύση της
διαπιστωθείσας παραβίασης καθώς και την ανάγκη να καθοριστούν τα ποσά
κατά τρόπο που το συνολικό ποσό να συνάδει με τη νομολογία του επί του
θέματος και να είναι εύλογο υπό του πρίσμα του διακυβεύματος της εν
λόγω διαδικασίας (Αρβανιτάκη-Ρομπότη και λοιποί κατά Ελλάδας [GC], αρ.
27278/03, §36, CEDH 2008-…), το Δικαστήριο επιδικάζει για το λόγο αυτό
10.500 € σε καθένα από τους προσφεύγοντες που αναφέρονται υπό τους αρ.
1-12, 14-18, 20, 22-30, συν κάθε ποσό που μπορεί να οφείλεται ως φόρος.
Β. Έξοδα και δικαστική δαπάνη
45. Οι προσφεύγοντες δεν ζητούν κανένα ποσό για έξοδα και δικαστική
δαπάνη. Επομένως δεν συντρέχει λόγος να τους επιδικαστεί ποσό για το
λόγο αυτό.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
11
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
Γ. Τόκοι υπερημερίας
46. Το Δικαστήριο κρίνει σωστό να υπολογίσει το ύψος των τόκων
υπερημερίας με βάση το επιτόκιο διευκολύνσεως οριακού δανεισμού της
Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας προσαυξημένου κατά τρεις ποσοστιαίες
μονάδες.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΜΟΦΩΝΑ,
1. Κηρύσσει την προσφυγή παραδεκτή ως προς τις αιτιάσεις σχετικά με
την υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας και την απουσία πραγματικής
εθνικής προσφυγής για το θέμα αυτό όσον αφορά τους προσφεύγοντες που
αναφέρονται με τους αρ. 1-12, 14-18, 20, 22-30 και απαράδεκτη για τα
περαιτέρω,
2. Αποφαίνεται ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 §1 της Σύμβασης,
3. Αποφαίνεται ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 13 της Σύμβασης,
4. Αποφαίνεται,
α) ότι το καθ’ ου η προσφυγή Κράτος οφείλει να καταβάλει σε καθένα
από τους προσφεύγοντες που αναφέρονται υπό τους αρ. 1-12, 14-18, 20, 22-
30, εντός τριών μηνών, 10.500 € (δέκα χιλιάδες ευρώ) λόγω ηθικής βλάβης,
συν κάθε ποσό που μπορεί να οφείλεται ως φόρος,
β) ότι από την παρέλευση της προθεσμίας αυτής και μέχρι την
καταβολή, το ποσό αυτό θα αυξάνεται με απλό τόκο με επιτόκιο ίσο προς
το ισχύον κατ’ αυτό το χρονικό διάστημα επιτόκιο διευκολύνσεως οριακού
δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξημένου κατά
τρεις ποσοστιαίες μονάδες.
5. Απορρίπτει το αίτημα δίκαιης ικανοποίησης για τα περαιτέρω.
Συντάχτηκε στα γαλλικά, στην συνέχεια κοινοποιήθηκε εγγράφως στις 3
Φεβρουαρίου 2011, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 77 §§ 2 και 3 του
Κανονισμού.
André Wampach Anatoly Kovler
Αναπληρωτής Γραμματέας Πρόεδρος
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
12
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No 1528
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
13
Ακριβής μετάφραση από το συνημμένο έγγραφο
Η μεταφράστρια
Μαρία Καραμπάτσα

(Προσφυγές υπ’αρ. 37992/08 και 8571/09)

ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/4843
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ
ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΠΡΩΤΟ ΤΜΗΜΑ
Υπόθεση
Κατά
Ελλάδας
(Προσφυγές υπ’αρ. 37992/08 και 8571/09)
Απόφαση
Στρασβούργο, 3 Ιουλίου 2012
Η απόφαση αυτή είναι οριστική. Μπορεί να επέλθουν ορισμένες αλλαγές ως προς την μορφή.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
1
Κ.Β.
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/4843
Στην υπόθεση κατά Ελλάδας,
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
(Πρώτο Τμήμα), που συνεδρίασε σε Επιτροπή με την ακόλουθη σύνθεση:
Anatoly Kovler, Πρόεδρο,
Λίνο-Αλέξανδρο Σισιλιάνο,
Erik Møse, Δικαστές,
Και με την σύπραξη του André Wampach, Αν.Γραμματέα Τμήματος,
Αφού διασκέφθηκε σε Συμβούλιο, στις 12 Ιουνίου 2012,
Εξέδωσε την παρούσα απόφαση, που υιοθετήθηκε την ημέρα αυτή:
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
1. Η υπόθεση προέκυψε μετά από δύο προσφυγές (αρ. 37992/08 και
8571/09) κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας, ένας υπήκοος της οποίας, ο κ.
(«ο προσφεύγων»), προσέφυγε στο
Δικαστήριο στις 25 Ιουλίου 2008 και στις 19 Ιανουαρίου 2009 σύμφωνα με
το άρθρο 34 της Σύμβασης Προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και
των Θεμελιωδών Ελευθεριών («η Σύμβαση»).
2. Ο προσφεύγων εκπροσωπείται από τον κο Χ.Χρυσανθάκη,
Δικηγόρο Αθηνών. Η Ελληνική Κυβέρνηση («η Κυβέρνηση»)
εκπροσωπέιται από τους πληρεξουσίους του Οργάνου της, την κα
Γ.Παπαδάκη, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και τον κο
Ι. Μπακόπουλο και τις κες Μ.Γερμάνη και Γ.Κοττά, Δικαστικές
Αντιπροσώπους του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
3. Στις 5 Νοεμβρίου 2009 και στις 17 Νοεμβρίου 2010 αντίστοιχα, οι
προσφυγές κοινοποιήθηκαν στην Κυβέρνηση.
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
4. Ο προσφεύγων γεννήθηκε το 1939 και διαμένει στο Παλαιό Ψυχικό.
5. Είναι κύριος ενός οικοπέδου που βρίσκεται στην Αθήνα. Σύμφωνα
με την πράξη υπ’αρ. 1695/1995 (που τροποποιήθηκε με τις πράξεις υπ’αρ.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
2
Κ.Β.
Κ.Β.
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/4843
743/1997, 1555/1997, 1920/1998), που εκδόθηκε από την Διεύθυνση
Πολεοδομίας Ανατολικής Αθήνας, το γειτονικό του προσφεύγοντα
οικόπεδο κρίθηκε οικοδομήσιμο.
6. Στις 29 Ιανουαρίου 1999, ο προσφεύγων προσέφυγε στο Συμβούλιο
Επικρατείας με αίτηση ακυρώσεως των ανωτέρω τεσσάρων πράξεων
υποστηρίζοντας ότι η δυνατότητα οικοδόμησης του εν λόγω οικοπέδου θα
επέφερε την υποτίμηση του περιβάλλοντος της περιοχής και την υποτίμηση
του δικού του οικοπέδου.
7. Την 1η Φεβρουαρίου 1999, άσκησε αίτηση ασφαλιστικών μέτρων
για να επιτύχει την αναστολή της επίδικης οικοδόμησης.
8. Στις 13 Απριλίου 2005, το Πέμπτο Τμήμα του Συμβουλίου της
Επικρατείας απείχε από την έκδοση οριστικής απόφασης και παρέπεμψε
την υπόθεση στην διευρυμένη σύνθεσή του (απόφαση 1107/2005).
9. Στις 28 Φεβρουαρίου 2007, ξη επταμελής σύνθεση του Πέμπτου
Τμήματος του Συμβουλίου Επικρατείας έκρινε την προσφυγή εκπρόθεσμη
ως προς τις τρεις προσβληθείσες διοικητικές πράξεις. Ως προς την πράξη
υπ’αρ. 1920/1998, διαπίστωσε ότι επέφερε ασήμαντες τροποποιήσεις στο
γειτονικό κτίριο όπως η μείωση του ύψους του κτιρίου κατά 70 εκ., την
μετατόπιση ορισμένων παραθύρων και την αλλαγή μιας πόρτας. Το
Συμβούλιο Επικρατείας συμπέρανε ότι οι τροποποιήσεις αυτές δεν
μπορούσαν σε καμία περίπτωση νε προκαλέσουν σημαντική ζημία στον
προσφεύγοντα και, επομένως, δεν είχε έννομο συμφέρον. Στην συνέχεια, το
Δικαστήριο έκρινε την προσφυγή απαράδεκτη στο σύνολό της (απόφαση
υπ’αρ. 3828/2007). Η απόφαση αυτή καθαρογράφηκε και επικυρώθηκε στις
29 Ιανουαρίου 2008.
10. Στις 21 Ιουλίου 2008, η Επιτροπή αναστολών του Συμβουλίου
Επικρατείας απέρριψε την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων με την αιτιολογία
ότι ήταν άνευ αντικειμένου. Ειδικότερα, η Επιτροπή έκρινε ότι δεν
συνέτρεχε λόγος να αποφανθεί επί της αίτησης προσωρινών μέτρων, αφού η
αίτηση του προσφεύγοντα είχε ήδη απορριφθεί με την απόφαση 3828/2007
(απόφαση υπ’αρ. 770/2008).
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
3
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/4843
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ
Ι. ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΣΗ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ
11. Έχοντας υπόψη την ομοιότητα των προσφυγών ως προς τα
πραγματικά περιστατικά και το θέμα ουσίας που θέτουν, το Δικαστήριο
αποφασίζει να τις συνεκδικάσει και να τις εξετάσει σε μία και μόνη
απόφαση.
ΙΙ. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ ΤΟΥ
ΑΡΘΡΟΥ 6 §1 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΩΝ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ
12. Ο προσφεύγων ισχυρίζεται ότι η διάρκεια της διαδικασίας των
ασφαλιστικών μέτρων και της κύριας δίκης παραβιάσανε την αρχή της
«εύλογης προθεσμίας» όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 6§1 της Σύμβασης.
Ισχυρίζεται επίσης ότι η υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας των
ασφαλιστικών μέτρων προσέβαλε το δικαίωμα του πρόσβασης σε
δίκαστήριο. Το άρθρο 6 §1 της Σύμβασης είναι διατυπωμένο ως εξής:
«Παv πρόσωπov έχει δικαίωμα όπως η υπόθεσίς τoυ δικασθή (…) εvτός λoγικής
πρoθεσμίας υπό δικαστηρίoυ, (…) τo oπoίov θα απoφασίση επί τωv αμφισβητήσεωv επί
τωv δικαιωμάτωv και υπoχρεώσεώv τoυ αστικής φύσεως, (…)».
Α. Ως προς το παραδεκτό
13. Κατά πρώτο λόγο, η Κυβέρνηση επικαλείται ότι το άρθρο 6 δεν
εφαρμόζεται ως προς την διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων. Παραθέτοντας
την απόφαση Micallef κατά Μάλτας (GC αρ. 17056/06 CEDH 2009), η
Κυβέρνηση θεωρεί ότι η επίδικη διαδικασία νε πληρεί τις προϋποθέσεις για
την εφαρμογή του άρθρου 6 που ορίζονται από την προαναφερθείσα
απόφαση. Ειδικότερα, σημειώνει ότι η διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων
δεν ήταν καθοριστική για τα αστικής φύσης δικαιώματα και υποχρεώσεις
του προσφεύγοντα αφού η κύρια προσφυγή του κρίθηκε απαράδεκτη ως
εκπρόθεσμη και για έλλειψη εννόμου συμφέροντος.
14. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η δυνατότητα εφαρμογής του
άρθρου 6 στα ασφαλιστικά μέτρα εξαρτάται από ορισμένες προϋποθέσεις.
Πρώτον, το δικαίωμα που διακυβεύεται τόσο στη κύρια διαδικασία όσο και
στην διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων (procedure d’injonction) πρέπει να
είναι «αστικής φύσης» υπό την αυτόνομη έννοια που έχει ο όρος στα
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
4
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/4843
πλαίσια του άρθρου 6 της Σύμβασης. Δεύτερον, η φύση, το αντικείμενο και
ο σκοπός του προσωρινού μέτρου, καθώς και τα αποτελέσματά τους στο
σχετικό δικαίωμα, πρέπει να εξεταστούν από κοντά. Κάθε φορά που μπορεί
να θεωρηθεί ότι ένα μέτρο είναι αποφασιστικό για το αστικής φύσης
δικαίωμα ή υποχρέωση που διακυβεύεται, όποια και αν είναι η διάρκεια
που ίσχυσε, το άρθρο 6 μπορεί να εφαρμόζεται (προαναφερθείσα Micallef,
§§83-85).
15. Στην υπό κρίση υπόθεση, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η ενέργεια
του προσφεύγοντα είχε σκοπό την ακύρωση των διοικητικών πράξεων που
κήρυξαν οικοδομήσιμο το γειτονικό οικόπεδο, επειδή κατά την γνώμη του
αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την υποτίμηση του δικού του οικοπέδου.
Επίσης, με την αίτηση ασφαλιστικών μέτρων, ο προσφεύγων ήθελε να
πετύχει την αναστολή της επίδικης οικοδόμησης.
16. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι σε άλλες υποθέσεις επί παρόμοιων
διαφορών (βλ. ιδίως Ortenberg κατά Αυστρίας, 25 Νοεμβρίου 1994, §28,
σειρά Α αρ. 295-Β, Bielec κατά Πολωνίας, αρ. 40082/02, §45, 27 Ιουνίου
2006 και Fuchs κατά Πολωνίας, (αποφ.) αρ. 33870/96, 11 Δεκεμβρίου
2001) έκρινε ότι εφαρμόζεται το άρθρο 6 στην διαδικασία στα πλαίσια της
οποίας οι προσφεύγοντες αντιτίθονταν στην έκδοση οικοδομικής άδειας
υπέρ του γείτονά τους, θεωρώντας ότι η έκβαση της διαδικασίας αυτής είχε
επιπτώσεις στο δικαίωμα κυριότητάς τους. Λαμβάνοντας υπόψη αυτό το
προηγούμενο, το Δικαστήριο θεωρεί ότι στην υπό κρίση υπόθεσης, τόσο η
διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων, όσο και η κύρια διαδικασία αφορούσαν
δικαιώματα «αστικής φύσεως». Εξάλλου, το Δικαστήριο θεωρεί ότι η
διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων που αποσκοπεί σε προσωρινή
αναστολή της επίδικης οικοδόμησης, ήταν καθοριστική για τα «αστικής
φύσεως δικαιώματα» του προσφεύγοντα.
17. Ως εκ τούτου, συντρέχει λόγος να απορριφθεί η ένσταση της
Κυβέρνησης και το Δικαστήριο κρίνει ότι το άρθρο 6 εφαρμόζεται στην
επίδικη διαδικασία.
18. Κατά δεύτερο λόγο, η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ο προσφεύγων
δεν εξάντλησε όλα τα νόμιμα ένδικα μέσα επειδή έπρεπε να προσφύγει στα
Διοικητικά Δι8καστήριοα με αγωγή αποζημίωσης του άρθρου 105 του
Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
5
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/4843
19. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι είχε ήδη την ευκαιρία να
διαπιστώσει ότι το ανωτέρω ένδικο βοήθημα δεν αποτελεί αποτελεσματική
προσφυγή υπό την έννοια της Σύμβασης (Τσουκαλάς κ. Ελλάδας, αρ.
12286/08, §§ 37-43, 22 Ιουλίου 2010). Το Δικαστήριο θεωρεί ότι δεν
υπάρχει εν προκειμένω κανένας λόγος να αποστασιοποιηθεί από τη
νομολογία του αυτή και θεωρεί ότι συντρέχει λόγος να απορρίψει την
ένσταση μη εξάντλησης των εθνικών ένδικων μέσων.
20. Το Δικαστήριο θεωρεί ότι οι αιτιάσεις αυτές δεν είναι προδήλως
αβάσιμες υπό την έννοια του άρθρου 35§3 (α) της Σύμβασης και ότι δεν
αντίκεινται σε κανένα άλλο λόγο απαραδέκτου. Επομένως, θα πρέπει να
κηρυχθούν παραδεκτές.
Β. Ως προς την ουσία
1. Κρίσιμες περίοδοι
21. Όσον αφορά την κύρια διαδικασία, η υπό κρίση περίοδος άρχισε
στις 29 Ιανουαρίου 1999, όταν ο προσφεύγων προσέφυγε στο Συμβούλιο
της Επικρατείας και ολοκληρώθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2008, με την
καθαρογραφή της απόφασης υπ’αρ. 3828/2007 του ΣτΕ. Εποένως διήρκεσε
εννιά έτη για ένα βαθμό δικαιοδοσίας. Όσον αφορά την διαδικασία των
ασφαλιστικών μέτρων, η υπό κρίση περίοδος άρχισε την 1η Φεβρουαρίου
1999 με την άσκηση της αίτησης ασφαλιστικών μέτρων του προσφεύγοντα
και ολοκληρώθηκε στις 21 Ιουλίου 2008, με την υπ’αρ. 770/2008 της
Επιτροπής Αναστολών του ΣτΕ. Επομένως διήρκεσε εννέα έτη και πέντε
μήνες περίπου για έναν βαθμό δικαιοδοσίας.
2. Εύλογος χαρακτήρας της διάρκειας των διαδικασιών.
22. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι ο εύλογος χαρακτήρας της διάρκειας
της διαδικασίας κρίνεται ανάλογα με τα πραγματικά περιστατικά της
υπόθεσης και σύμφωνα με τα κριτήρια που έχει θεσπίσει η νομολογία του,
και ειδικότερα ανάλογα με την δυσκολία της υπόθεσης, την συμπεριφορά
των προσφευγόντων και αυτή των αρμόδιων αρχών καθώς και ανάλογα με
την σημασία της διαφοράς για τους ενδιαφερόμενους (βλ. μεταξύ πολλών
άλλων, Frydlender κατά Γαλλίας, [GC], αρ. 30979/96, §43, CEDH 2000-
VII).
23. Το Δικαστήριο έχει εξετάσει επανειλημμένως υποθέσεις που
εγείρουν θέματα παρόμοια με αυτό της υπό κρίση υπόθεσης και διαπίστωσε
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
6
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/4843
την παραβίαση του άρθρου 6§1 της Σύμβασης (βλ. προαναφερθείσα
Frydlender).
24. Αφού εξέτασε όλα τα στοιχεία που του υποβλήθηκαν, το
Δικαστήριο θεωρεί ότι η Κυβέρνηση δεν εξέθεσε κανένα πραγματικό
περιστατικό ή επιχείρημα που μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικό
συμπέρασμα στην παρούσα υπόθεση. Έχοντας υπόψη, τη νομολογία του επί
του θέματος, το Δικαστήριο θεωρεί ότι στην υπό κρίση υπόθεση η διάρκεια
των επίδικων διαδικασιών είναι υπερβολική και δεν ανταποκρίνεται στην
απαίτηση της «εύλογης προθεσμίας». Επομένως, υπήρξε παραβίαση του
άρθρου 6 §1.
25. Έχοντας υπόψη την ανωτέρω διαπίστωση, το Δικαστήριο θεωρεί ότι
δεν υπάρχει λόγος να εξετάσει χωριστά την αιτίαση του προσφεύγοντα
σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασής του σε δικαστήριο λόγω της
υπερβολικής διάρκειας της διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων.
ΙΙΙ. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ
26. Ο προσφεύγων επικαλείται το άρθρο 6 §1 της Σύμβασης, και
παραπονείται ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας απέρριψε την προσφυγή
του για καθαρά φορμαλιστικούς λόγους. Θεωρεί επίσης ότι υπήρξε
παραβίαση του δικαιώματός του για πρόσβαση σε δικαστήριο. Τέλος
επικαλείται το άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου υπ’ αρ. 1 και παραπονείται ότι η
οικοδόμηση στο γειτονικό ακίνητο υποβάθμισε το περιβάλλον του
οικοπέδου του και έτσι επέφερε παραβίαση στο δικαίωμά του στην
περιουσία.
27. Έχοντας υπόψη το σύνολο των στοιχείων που έχει στην διάθεσή
του, το Δικαστήριο, στο μέτρο που είναι αρμόδια να κρίνει τους
ισχυρισμούς που διατυπώθηκαν, δεν διαπίστωσε καμία ένδειξη παραβίασης
των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που προστατεύονται από την
Σύμβαση ή από τα Πρωτόκολλά της.
28. Επομένως, συνάγεται ότι το τμήμα αυτό της προσφυγής είναι
προφανώς αβάσιμο και πρέπει να απορριφθεί με βάση το άρθρο 35 §§3 και
4 της Σύμβασης.
IV. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 41 ΤΗΣ
ΣΥΜΒΑΣΗΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
7
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/4843
29. Σύμφωνα με το άρθρο 41 της Σύμβασης,
«Εάv τo Δικαστήριo κρίvει ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης ή τωv Πρωτoκόλλωv της,
και αv τo εσωτερικό δίκαιo τoυ Υψηλoύ Συμβαλλόμενου Μέρoυς δεv επιτρέπει παρά μόνο
ατελή εξάλειψη τωv συvεπειώv της παραβίασης αυτής, τo Δικαστήριo χoρηγεί, εφόσov
είvαι αvαγκαίo, στov παθόvτα δίκαιη ικαvoπoίηση».
Α. Ζημία
30. Ο προσφεύγων ζητά 550.000 € για την υλική ζημία. Υποστηρίζει ότι
το ποσό αυτό αντιστοιχεί στην υποτίμηση της περιουσίας του. Ο
προσφεύγων ζητά επίσης το ποσό των 400.000 € για την ηθική βλάβη που
υπέστη.
31. Η Κυβέρνηση καλεί το Δικαστήριο να απορρίψει το αίτημα για την
υλική ζημία. Υποστηρίζει επίσης ότι η διαπίστωση της παραβίασης θα
αποτελούσε επαρκή ηθική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη.
32. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι έχει ήδη συμπεράνει την παραβίαση
του άρθρου 6 §1 λόγω της υπέρβασης της «εύλογης προθεσμίας». Συνεπώς,
δεν θεωρεί ότι υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος ανάμεσα στην διαπιστωθείσα
παραβίαση και της επικαλούμενη υλική ζημία και επομένως απορρίπτει το
αίτημα αυτό. Αντίθετα, θεωρεί ότι συντρέχει λόγος να επιδικάσει στον
προσφεύγοντα 10.000 € για ηθική βλάβη, συν κάθε ποσό που μπορεί να
οφείλεται ως φόρος.
Β. Έξοδα και δικαστική δαπάνη
33. Ο προσφεύγων ζητά επίσης 3.000 € για έξοδα και την δικαστική
δαπάνη στην οποία υποβλήθηκε ενώπιον των εθνικών δικαστηρίων και
1.500 € για αυτά ενώπιον του Δικαστηρίου.
34. Η Κυβέρνηση αμφισβητεί τις αξιώσεις αυτές. Υπογραμμίζει ότι ο
προσφεύγων δεν προσκομίζει τα απαραίτητα δικαιολογητικά των ποσών
που διεκδικεί.
35. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η επιδίκαση των εξόδων και της
δικαστικής δαπάνης με βάση το άρθρο 41 προϋποθέτει ότι αυτά είναι
πραγματικά, αναγκαία και εύλογα ως προς το ύψος τους (Ιατρίδης κατά
Ελλάδας (δίκαιη ικανοποίηση) [GC], αρ. 31107/96, §54, CEDH 2000-XI).
Έχοντας υπόψη την απουσία κάθε δικαιολογητικού από πλευράς
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
8
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/4843
προσφεύγοντα και τη νομολογία του επί του θέματος, το Δικαστήριο
απορρίπτει το αίτημα σχετικά με τα έξοδα και την δικαστική δαπάνη.
Γ. Τόκοι υπερημερίας
36. Το Δικαστήριο κρίνει ότι αρμόζει να υπολογισθούν οι τόκοι
υπερημερίας επί του επιτοκίου της διευκολύνσεως οριακού δανεισμού της
Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης, προσαυξημένου κατά τρεις ποσοστιαίες
μονάδες.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΟΜΟΦΩΝΑ,
1. Αποφασίζει να συνεκδικάσει τις προσφυγές και να τις εξετάσει μαζί
σε μία απόφαση,
2. Κηρύσσει τις προσφυγές παραδεκτές ως προς τις αιτιάσεις σχετικά
με την διάρκεια της κύριας διαδικασίας και την διαδικασία των
ασφαλιστικών μέτρων και απαράδεκτες ως προς τα περαιτέρω,
3. Αποφαίνεται ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 §1 της Σύμβασης
σχετικά με τις αιτιάσεις ως προς τη διάρκεια της κύριας διαδικασίας και της
διαδικασίας ασφαλιστικών μέτρων,
4. Αποφαίνεται ότι δεν συντρέχει λόγος να εξετάσει χωριστά την
αιτίαση σχετικά με το δικαίωμα πρόσβασης σε δικαστήριο λόγω της
διάρκειας της διαδικασίας των ασφαλιστικών μέτρων,
5. Αποφαίνεται
α) ότι το καθ’ ου η προσφυγή Κράτος πρέπει να καταβάλει στον
προσφεύγοντα, εντός τριών μηνών, 10.000 € (δέκα χιλιάδες ευρώ), συν
κάθε ποσό που μπορεί να οφείλεται ως φόρος, λόγω ηθικής βλάβης,
β) ότι από την εκπνοή της προθεσμίας αυτής και μέχρι την καταβολή, τα
ποσά αυτά θα αυξάνονται με απλό τόκο με επιτόκιο ίσο προς το ισχύον κατ’
αυτό το χρονικό διάστημα επιτόκιο διευκολύνσεως οριακού δανεισμού της
Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξημένου κατά τρεις ποσοστιαίες
μονάδες
6. Απορρίπτει το αίτημα δίκαιης ικανοποίησης για τα περαιτέρω.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
9
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/4843
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
10
Συντάχτηκε στα γαλλικά και στην συνέχεια κοινοποιήθηκε εγγράφως στις 3
Ιουλίου 2012, σύμφωνα με το άρθρο 77 § §2 και 3 του Κανονισμού.
André Wampach Anatoly Kovler
Αναπληρωτής Γραμματέας Πρόεδρος
Ακριβής μετάφραση από το συνημμένο έγγραφο
Η μεταφράστρια
Μαρία Καραμπάτσα

(Προσφυγή αριθ. 27353/09)

EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΠΡΩΤΟ ΤΜΗΜΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ κατά ΕΛΛΑΔΑΣ
(Προσφυγή αριθ. 27353/09)
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ
18 Απριλίου 2013
Η παρούσα απόφαση θα καταστεί οριστική σύμφωνα με τους όρους που
προβλέπονται από το άρθρο 44 § 2 της Σύμβασης. Μπορεί να υποστεί τυπικές
διορθώσεις.
1
Κ. Φ. Ρ.
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
Στην υπόθεση κατά Ελλάδας,
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (πρώτο
τμήμα), συνεδριάζοντας σε τμήμα αποτελούμενο από τους:
Isabelle Berro-Lefèvre, πρόεδρο,
Elisabeth Steiner,
Khanlar Hajiyev,
Mirjana Lazarova Trajkovska,
Julia Laffranque,
Λινό-Αλέξανδρο Σισιλιάνο,
Erik Møse, δικαστές,
και τον Søren Nielsen, γραμματέα τμήματος.
Αφού διασκέφθηκε σε συμβούλιο στις 26 Μαρτίου 2013,
Εκδίδει την πιο κάτω απόφαση, η οποία ελήφθη την ημερομηνία
αυτή:
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
1. Η υπόθεση έχει εισαχθεί με μία προσφυγή (αριθ. 27353/09)
στρεφόμενη κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας από μία υπήκοο του
Κράτους αυτού, την κυρία («η
προσφεύγουσα»), η οποία προσέφυγε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 27
Απριλίου 2009, δυνάμει του άρθρου 34 της Σύμβασης για την προστασία
των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών («η
Σύμβαση»).
2. Η προσφεύγουσα εκπροσωπείται από τον κύριο Β. Χειρδάρη,
δικηγόρο του συλλόγου Αθηνών. Η ελληνική κυβέρνηση («η Κυβέρνηση»)
εκπροσωπείται από τους απεσταλμένους του αντιπροσώπου της, κυρίες Κ.
Παρασκευοπούλου, πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και Ζ.
Χατζηπαύλου, δικαστική αντιπρόσωπο του Νομικού Συμβουλίου του
2
Κ. Φ. Ρ.
Κ. Φ. Ρ.
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
Κράτους, και τον κύριο Μ. Απέσσο, σύμβουλο του Νομικού Συμβουλίου
του Κράτους.
3. Στις 29 Απριλίου 2010, η προσφυγή κοινοποιήθηκε στην
Κυβέρνηση.
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
Ι. ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΎΣΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
4. Η προσφεύγουσα έχει γεννηθεί το 1946 και κατοικεί στην Αθήνα.
5. στις 20 Ιουνίου 1990, έξι άτομα, μεταξύ των οποίων ο πατέρας
της προσφεύγουσας, κατέθεσαν ενώπιον του διοικητικού πρωτοδικείου
Αθηνών αγωγή αποζημίωσης κατά του Δημοσίου. Αξίωναν ποσό ύψους
963.166 δραχμών (2.826,61 ευρώ) έκαστος ως αποζημίωση για τις ζημίες
που προκάλεσε ο δήμος Αιγάλεω στο οικόπεδό τους. Στις 21 Δεκεμβρίου
1990, ο πατέρας της προσφεύγουσας απεβίωσε. Η προσφεύγουσα συνέχισε
στη θέση του τη διαδικασία, όπως και κάποιοι από τους κληρονόμους.
6. Στις 30 Σεπτεμβρίου 1992, το δικαστήριο ανέβαλε την εξέταση
της υπόθεσης έως την περάτωση της αστικής διαδικασίας που είχαν κινήσει
οι αιτούντες στις 25 Απριλίου 1989 με σκοπό την αναγνώριση των
δικαιωμάτων κυριότητάς τους επί του επίδικου οικοπέδου (απόφαση αριθ.
11323/1992).
7. Στις 31 Μαΐου 2006, το δικαστήριο ανέβαλε την εξέταση της
υπόθεσης για τον λόγο ότι οι αιτούντες δεν είχαν προσκομίσει όλα τα
αποδεικτικά στοιχεία που επικαλούνταν στην αίτησή τους (απόφαση αριθ.
7164/2006).
8. Στις 30 Νοεμβρίου 2007, το δικαστήριο έκανε δεκτή την αίτηση
και διέταξε τον δήμο να καταβάλει 395,65 ευρώ σε έκαστο εκ των
αιτούντων (ποσό που θα μοιραζόταν μεταξύ των κληρονόμων του πατέρα
3
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
της προσφεύγουσας στους οποίους το δικαστήριο είχε επιτρέψει να
συνεχίσουν τη διαδικασία). Η απόφαση αυτή (αριθ. 15569/2007)
καθαρογράφηκε και θεωρήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2008. Το προαναφερθέν
ποσό καταβλήθηκε στους αιτούντες.
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
Ι. ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 § 1
ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
9. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η διάρκεια της διαδικασίας
παραγνώρισε την αρχή της λογικής προθεσμίας όπως αυτή προβλέπεται στο
άρθρο 6 § 1 της Σύμβασης, το οποίο έχει ως εξής:
«Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα όπως η υπόθεσίς του δικασθή (…)
εντός λογικής προθεσμίας, υπό δικαστηρίου (…) το οποίον θα
αποφασίση (…) επί των αμφισβητήσεων επί των δικαιωμάτων και
υποχρεώσεών του αστικής φύσεως (…)»
10. Η περίοδος που πρέπει να ληφθεί υπόψη άρχισε στις 20 Ιουνίου
1990 με την κατάθεση της αγωγής ενώπιον του διοικητικού πρωτοδικείου
Αθηνών από τον πατέρα της προσφεύγουσας και περατώθηκε στις 27
Οκτωβρίου 2008 με την καθαρογραφή της απόφασης αριθ. 15569/2007.
Διήρκεσε επομένως δεκαοκτώ έτη και πάνω από τέσσερις μήνες για έναν
βαθμό δικαιοδοσίας.
Α. Επί του παραδεκτού
4
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
11. Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η αιτίαση αυτή δεν είναι
προδήλως αβάσιμη με την έννοια του άρθρου 35 § 3 της Σύμβασης. Το
Δικαστήριο σημειώνει επιπλέον ότι αυτή δεν προσκρούει σε κανέναν άλλο
λόγο απαραδέκτου. Πρέπει επομένως να κηρυχθεί παραδεκτή.
Β. Επί της ουσίας
12. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι τα δικαστήρια αποφάνθηκαν
εντός προθεσμίας που δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί μη εύλογη
λαμβανομένου υπόψη του αριθμού των σταδίων της δίκης. Αναφέρεται
ειδικότερα στην αναβολή της εξέτασης της υπόθεσης εν αναμονή της
περάτωσης της αστικής διαδικασίας που είχαν εισάγει οι αιτούντες με
σκοπό την αναγνώριση των δικαιωμάτων κυριότητάς τους επί του επίδικου
οικοπέδου καθώς και στην αναβολή για την προσκόμιση δικαιολογητικών
εγγράφων. Υποστηρίζει ότι τα διαστήματα αυτά δεν πρέπει να
καταλογιστούν στις αρχές. Ισχυρίζεται επίσης ότι το αντικείμενο της
διαφοράς για την προσφεύγουσα δεν ήταν σημαντικό. Ως προς τούτο,
σημειώνει ότι το ποσό που επιδικάσθηκε με την απόφαση αριθ. 15569/2007
του διοικητικού πρωτοδικείου Αθηνών στον πατέρα της προσφεύγουσας ως
αποζημίωση ανερχόταν σε 395,65 ευρώ, ήτοι 66 ευρώ για την
προσφεύγουσα, τη μία εκ των έξι κληρονόμων.
13. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι ο εύλογος χαρακτήρας της
διάρκειας μας διαδικασίας εκτιμάται σύμφωνα με τις συνθήκες της
υπόθεσης και λαμβανομένων υπόψη των κριτηρίων που έχουν καθιερωθεί
από την νομολογία του, και ειδικότερα της πολυπλοκότητας της υπόθεσης,
της συμπεριφοράς του προσφεύγοντος και εκείνης των αρμοδίων αρχών,
καθώς και του αντικειμένου της διαφοράς για τους ενδιαφερόμενους (βλέπε,
μεταξύ πολλών άλλων, Frydlender κατά Γαλλίας [GC], αριθ. 30979/96, §
43, CEDH 2000-VII).
5
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
14. Το Δικαστήριο έχει χειριστεί πολλές φορές υποθέσεις που
εγείρουν ζητήματα παρόμοια με εκείνα της προκείμενης υπόθεσης και έχει
διαπιστώσει την παραβίαση του άρθρου 6 § 1 της Σύμβασης (βλέπε πιο
πάνω αναφερόμενη απόφαση Frydlender).
15. Αφού εξέτασε όλα τα στοιχεία που του υποβλήθηκαν, το
Δικαστήριο θεωρεί ότι η Κυβέρνηση δεν εξέθεσε κανένα γεγονός ή
επιχείρημα που να μπορεί να οδηγήσει σε διαφορετικό συμπέρασμα στην
παρούσα περίπτωση. Το Δικαστήριο δεν παραβλέπει βέβαια το γεγονός ότι
το πρωτοδικείο χρειάστηκε να αναβάλει την εξέταση της υπόθεσης αρχικά
εν αναμονή της περάτωσης της αστικής διαδικασίας που είχαν κινήσει οι
αιτούντες με σκοπό την αναγνώριση των δικαιωμάτων κυριότητάς τους επί
του επίδικου οικοπέδου και, εν συνεχεία, για τον λόγο ότι οι αιτούντες δεν
είχαν προσκομίσει όλα τα αποδεικτικά στοιχεία που επικαλούνταν στην
αίτησή τους. Το Δικαστήριο επιβεβαιώνει ωστόσο ότι το άρθρο 6 § 1
υποχρεώνει τα συμβαλλόμενα Κράτη να οργανώσουν το δικαστικό σύστημά
τους κατά τρόπο ώστε τα δικαστήριά τους να μπορούν να πληρούν εκάστη
επιταγή του (βλέπε, μεταξύ πολλών άλλων, Duclos κατά Γαλλίας, απόφαση
της 17ης Δεκεμβρίου 1996, Recueil des arrêts et décisions 1996-VΙ, σελ.
2181, § 55 και Comingersoll S.A. κατά Πορτογαλίας [GC], αριθ. 35382/97, §
24, CEDH 2000-IV) και, ιδίως, να εξασφαλίζουν σε οποιονδήποτε το
δικαίωμα να λάβει μία τελεσίδικη απόφαση μέσα σε λογική προθεσμία
(προαναφερόμενη απόφαση Frydlender, § 45). Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο
δεν μπορεί να θεωρήσει «λογική» τη συνολική διάρκεια στην προκειμένη
υπόθεση.
16. Επιπλέον, ακόμη κι αν ένα τμήμα της διάρκειας της επίδικης
διαδικασίας μπορεί τεχνικώς να δικαιολογηθεί από τον μεγάλο αριθμό
διαδικαστικών σταδίων, τούτο δεν επαρκεί για να τροποποιήσει τη
διαπίστωση ότι η διαδικασία στο σύνολό της υπήρξε ιδιαιτέρως
μακρόχρονη. Συνεπώς, υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1.
6
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
ΙΙ. ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 13 ΤΗΣ
ΣΥΜΒΑΣΗΣ
17. Η προσφεύγουσα παραπονείται επίσης για το γεγονός ότι στην
Ελλάδα δεν υπάρχει κανένα αποτελεσματικό ένδικο μέσο προκειμένου
κάποιος να παραπονεθεί για την υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας.
Επικαλείται το άρθρο 13 της Σύμβασης, το οποίο έχει ως εξής:
«Παν πρόσωπον του οποίου τα αναγνωριζόμενα εν τη (…)
Συμβάσει δικαιώματα και ελευθερίαι παρεβιάσθησαν, έχει το
δικαίωμα πραγματικής προσφυγής ενώπιον εθνικής αρχής, έστω και
αν η παραβίασις διεπράχθη υπό προσώπων ενεργούντων εν τη
εκτελέσει των δημοσίων καθηκόντων των.»
Α. Επί του παραδεκτού
18. Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η αιτίαση αυτή δεν είναι
προδήλως αβάσιμη υπό την έννοια του άρθρου 35 § 3 της Σύμβασης. Το
Δικαστήριο σημειώνει επιπλέον ότι αυτή δεν προσκρούει σε κανέναν άλλο
λόγο απαραδέκτου. Πρέπει επομένως να κηρυχθεί παραδεκτή.
Β. Επί της ουσίας
19. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι το άρθρο 13 εγγυάται μία
πραγματική προσφυγή ενώπιον εθνικού δικαστηρίου που να επιτρέπει την
προβολή αιτιάσεων αναφορικά με την παραβίαση της υποχρέωσης, την
οποία επιβάλλει το άρθρο 6 § 1, να εκδικάζονται οι υποθέσεις εντός λογικής
7
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
προθεσμίας (βλέπε Kudla κατά Πολωνίας [GC], αριθ. 30210/96, § 156,
CEDH 2000-XI).
20. Επιπλέον, το Δικαστήριο είχε ήδη την ευκαιρία να διαπιστώσει
ότι η ελληνική έννομη τάξη δεν πρόσφερε στους ενδιαφερόμενους μία
πραγματική προσφυγή με την έννοια του άρθρου 13 της Σύμβασης που να
τους επιτρέπει να παραπονεθούν για τη διάρκεια μιας διαδικασίας (Κόντη-
Αρβανίτη κατά Ελλάδας, αριθ. 53401/99, §§ 29-30, 10 Απριλίου 2003 και
Τσουκαλάς κατά Ελλάδας, αριθ. 12286/08, §§ 37-43, 22 Ιουλίου 2010).
21. Το Δικαστήριο σημειώνει ότι στις 12 Μαρτίου 2012
δημοσιεύθηκε ο νόμος αριθ. 4055/2012 επί του δίκαιου χαρακτήρα και της
εύλογης διάρκειας της δικαστικής διαδικασίας, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στις
2 Απριλίου 2012. Δυνάμει των άρθρων 53 και επ. του προαναφερόμενου
νόμου, εισήχθη ένα νέο ένδικο μέσο το οποίο επιτρέπει στους
ενδιαφερόμενους να παραπονεθούν για τη διάρκεια κάθε σταδίου μίας
διοικητικής δίκης εντός εξάμηνης προθεσμίας από την ημερομηνία
δημοσίευσης της σχετικής απόφασης. Το Δικαστήριο παρατηρεί ωστόσο ότι
αυτός ο νόμος δεν έχει αναδρομική ισχύ και δεν προβλέπει τη χρήση αυτού
του ένδικου μέσου για υποθέσεις που έχουν ήδη περατωθεί έξι μήνες πριν
την έναρξη ισχύος του.
22. Εν προκειμένω, η διαδικασία περατώθηκε στις 27 Οκτωβρίου
2008, ήτοι πάνω από έξι μήνες πριν την έναρξη ισχύος του νόμου αριθ.
4055/2012. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο εκτιμά ότι υπήρξε παραβίαση του
άρθρου 13 της Σύμβασης λόγω της απουσίας στο εθνικό δίκαιο, κατά την
περίοδο των πραγματικών περιστατικών, ενδίκου μέσου το οποίο θα είχε
επιτρέψει στην προσφεύγουσα να επιτύχει την κύρωση του δικαιώματός της
να εκδικασθεί η υπόθεσή της εντός λογικής προθεσμίας, υπό την έννοια του
άρθρου 6 § 1 της Σύμβασης.
8
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
IΙΙ. ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 41 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
23. Σύμφωνα με το άρθρο 41 της Σύμβασης,
«Εάν το Δικαστήριο κρίνει ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης
ή των Πρωτοκόλλων της και εάν το εσωτερικό δίκαιο του Υψηλού
Συμβαλλομένου Μέρους επιτρέπει την ατελή μόνον επανόρθωση
των συνεπειών της παραβίασης αυτής, το Δικαστήριο επιδικάζει
στον ζημιωθέντα διάδικο, εφόσον συντρέχει λόγος, μία δίκαιη
ικανοποίηση.»
Α. Ζημία
24. Η προσφεύγουσα αξιώνει 50.000 ευρώ, πλέον τόκων, για την
ηθική βλάβη που υποστηρίζει ότι υπέστη.
25. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι το αιτούμενο ποσό είναι
υπερβολικό και μη αιτιολογημένο λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών της
προκειμένης υπόθεσης και ιδίως του μη σημαντικού διακυβεύματος της
διαφοράς για την προσφεύγουσα. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ως προς τούτο
ότι προκειμένου να αξιολογηθεί το διακύβευμα της διαφοράς για την
προσφεύγουσα, πρέπει να εξακριβωθεί, κατ’αναλογία, αν υπέστη μία
«σημαντική ζημία» υπό το φως των όρων που προβλέπει το νέο κριτήριο
παραδεκτού που εισήχθη με το Πρωτόκολλο αριθ.14. Η Κυβέρνηση
υποστηρίζει τέλος ότι τυχόν διαπίστωση παραβίασης θα αποτελούσε
αφ’εαυτής επαρκή δίκαιη ικανοποίηση.
26. Στις παρατηρήσεις της σε απάντηση, η προσφεύγουσα
αντικρούει τη θέση της Κυβέρνησης και υποστηρίζει ότι κατ’εφαρμογή των
όρων που προβλέπει το νέο κριτήριο παραδεκτού, θα πρέπει να θεωρηθεί
ότι αυτή υπέστη σημαντική ζημία.
9
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
27. Εν προκειμένω, το Δικαστήριο σημειώνει ότι το ποσό που
αξιώνει η προσφεύγουσα ενώπιον του Δικαστηρίου για ηθική βλάβη είναι
δυσανάλογο προς το ποσό που επιδικάζουν τα δικαστήρια στις εσωτερικές
διαδικασίες (βλέπε, Jenik κατά Αυστρίας (déc.), αριθ. 37794/07, 11568/08,
23036/08, 23044/08, 23047/08, 23053/08, 23054/08 και 48865/08, § 65, 20
Νοεμβρίου 2012). Συνεπώς, το Δικαστήριο θεωρεί ότι η διαπίστωση
παραβίασης των άρθρων 6 § 1 και 13 αποτελεί εν προκειμένω επαρκή
δίκαιη ικανοποίηση (Αθανασιάδης και λοιποί κατά Ελλάδας, αριθ. 34339/02,
§ 27, 28 Απριλίου 2005).
Β. Έξοδα και δικαστική δαπάνη
28. Η προσφεύγουσα ζητεί ομοίως, προσκομίζοντας τιμολόγιο, 1500
ευρώ, πλέον τόκων, για τα έξοδα και τη δικαστική δαπάνη στα οποία
υποβλήθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου.
29. Η Κυβέρνηση υποστηρίζει ότι ο αιτούμενο ποσό δεν είναι ούτε
αναγκαίο ούτε εύλογο. Συνεπώς, το ποσό που τυχόν επιδικασθεί για την
αιτία αυτή δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 1000 ευρώ.
30. Κατά την πάγια νομολογία του Δικαστηρίου, η επιδίκαση
εξόδων και δικαστικής δαπάνης στη βάση του άρθρου 41 προϋποθέτει την
απόδειξη της πραγματικότητας, της αναγκαιότητάς τους και, επιπλέον, του
εύλογου χαρακτήρα του ύψους τους (Ιατρίδης κατά Ελλάδας (δίκαιη
ικανοποίηση) [GC], αριθ. 31107/96, § 54, CEDH 2000-XI).
31. Εν προκειμένω, λαμβανομένων υπόψη των στοιχείων που έχει
στη διάθεσή του και των προαναφερόμενων κριτηρίων, το Δικαστήριο
κρίνει εύλογο να επιδικάσει στην προσφεύγουσα 500 ευρώ για την αιτία
αυτή, πλέον οποιουδήποτε ποσού μπορεί να οφείλεται ως φόρος.
10
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
Γ. Τόκοι υπερημερίας
32. Το Δικαστήριο κρίνει προσήκον να βασίσει το επιτόκιο των
τόκων υπερημερίας στο επιτόκιο δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής
Τράπεζας προσαυξημένο κατά τρεις εκατοστιαίες μονάδες.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΟΜΟΦΩΝΑ,
1. Κηρύσσει την προσφυγή παραδεκτή.
2. Αποφαίνεται ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1 της
Σύμβασης.
3. Αποφαίνεται ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 13 της Σύμβασης.
4. Αποφαίνεται
α) ότι το εναγόμενο Κράτος οφείλει να καταβάλει στην
προσφεύγουσα, εντός τριών μηνών, 500 (πεντακόσια) ευρώ, πλέον
οποιουδήποτε ποσού μπορεί να οφείλεται ως φόρος από την
προσφεύγουσα, για έξοδα και δικαστική δαπάνη,
β) ότι, από τη λήξη της προθεσμίας αυτής και μέχρι την καταβολή,
το ποσό αυτό θα προσαυξηθεί με τόκους υπολογιζόμενους με
επιτόκιο ίσο με το επιτόκιο δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής
Τράπεζας, το οποίο θα ισχύει κατά την εν λόγω περίοδο,
προσαυξημένο κατά τρεις εκατοστιαίες μονάδες.
Συντάχθηκε στη γαλλική γλώσσα και στη συνέχεια κοινοποιήθηκε
εγγράφως στις 18 Απριλίου 2013, κατ’εφαρμογή του άρθρου 77 §§ 2 και 3
του κανονισμού.
11
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/2666
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
12
(υπογραφή) (υπογραφή)
Søren Nielsen Isabelle Bello-Lefèvre
Γραμματέας Πρόεδρος
Ακριβής μετάφραση του συνημμένου
εγγράφου από τα γαλλικά.
Αθήνα, 29 Απριλίου 2013.
Ο μεταφραστής
Αλέξανδρος Πετρουτσόπουλος

(Προσφυγή αριθ. 20204/09)

EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/4156
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΠΡΩΤΟ ΤΜΗΜΑ
ΥΠΟΘΕΣΗ κατά
ΕΛΛΑΔΑΣ
(Προσφυγή αριθ. 20204/09)
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ
12 Ιουνίου 2012
Η παρούσα απόφαση είναι οριστική. Μπορεί να υποστεί τυπικές διορθώσεις.
1
A.A.E.
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/4156
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
Στην υπόθεση κατά
Ελλάδας,
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (πρώτο
τμήμα), συνεδριάζοντας σε Επιτροπή αποτελούμενη από τους:
Anatoly Kovler, πρόεδρος,
Mirjana Lazarova Trajkovska,
Erik Møse, δικαστές,
και André Wampach, αναπληρωτής γραμματέας τμήματος.
Αφού διασκέφθηκε σε συμβούλιο στις 22 Μαΐου 2012,
Εκδίδει την πιο κάτω απόφαση, η οποία ελήφθη την ημερομηνία
αυτή:
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
1. Η υπόθεση έχει εισαχθεί με μία προσφυγή (αριθ. 20204/09)
στρεφόμενη κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας από μία εμπορική ανώνυμη
εταιρία, την η προσφεύγουσα»), με
έδρα στην Αθήνα, η οποία προσέφυγε ενώπιον του Δικαστηρίου στις 10
Απριλίου 2009 δυνάμει του άρθρου 34 της Σύμβασης για την προστασία
των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και των Θεμελιωδών Ελευθεριών («η
Σύμβαση»).
2. Η προσφεύγουσα εκπροσωπείται από τους κυρίους Τ.
Ασπρογέρακα-Γρίβα και Γ. Κρίππα, δικηγόρους του συλλόγου Αθηνών. Η
Ελληνική Κυβέρνηση («η Κυβέρνηση») εκπροσωπείται από τους
απεσταλμένους του αντιπροσώπου της, κυρία Κ. Παρασκευοπούλου,
πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, και κυρία Γ. Κοττά,
δικαστική αντιπρόσωπο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
3. Στις 11 Ιανουαρίου 2011, η προσφυγή κοινοποιήθηκε στην
Κυβέρνηση.
2
A.A.E.
A.A.E.
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/4156
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ
ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
4. Η παρούσα υπόθεση αφορά μία διαφορά μεταξύ της
προσφεύγουσας και του ελληνικού Δημοσίου κατόπιν άρνησης του
τελευταίου να της καταβάλει κάποια ποσά ως επιχορήγηση την οποία
δικαιούτο δυνάμει του νόμου αριθ. 1262/1983 (περί ενθάρρυνσης των
βιομηχανικών δραστηριοτήτων για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας).
5. Ειδικότερα, στις 19 Ιουλίου 1994, η προσφεύγουσα εταιρία
κατέθεσε ενώπιον του διοικητικού πρωτοδικείου Αθηνών αγωγή
αποζημίωσης με σκοπό την καταβολή ποσών που της όφειλε το ελληνικό
Δημόσιο βάσει του προαναφερόμενου νόμου.
6. Στις 30 Μαΐου 1997, το διοικητικό πρωτοδικείο Αθηνών απέρριψε
την αγωγή (απόφαση αριθ. 6479/1997).
7. Στις 3 Σεπτεμβρίου 1997, η προσφεύγουσα εταιρία άσκησε
έφεση.
8. Στις 23 Οκτωβρίου 2001, το διοικητικό εφετείο Αθηνών
επικύρωσε την προσβληθείσα απόφαση (απόφαση αριθ. 4478/2001).
9. Στις 15 Ιουλίου 2002, η προσφεύγουσα εταιρία άσκησε αίτηση
αναίρεσης.
10. Στις 13 Οκτωβρίου 2008, το Συμβούλιο της Επικρατείας
απέρριψε την αίτηση αναίρεσης και επικύρωσε την απόφαση αριθ.
4478/2001. Δέχθηκε, μεταξύ άλλων, την διακριτική ευχέρεια της διοίκησης
ως προς την έγκριση της επένδυσης στην οποία είχε προβεί η
ενδιαφερόμενη και την εφαρμογή του νόμου αριθ. 1262/1982 ως προς τούτο
(απόφαση αριθ. 2896/2008). Από τον φάκελο δεν προκύπτει η ημερομηνία
καθαρογραφής και θεώρησης της απόφασης αριθ. 2896/2008.
3
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/4156
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΝΟΜΙΚΟ ΜΕΡΟΣ
Ι. ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 6 § 1
ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
11. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η διάρκεια της διαδικασίας
παραγνώρισε την αρχή της «λογικής προθεσμίας» όπως αυτή προβλέπεται
στο άρθρο 6 § 1 της Σύμβασης, το οποίο έχει ως εξής:
«Παν πρόσωπον έχει δικαίωμα όπως η υπόθεσίς του δικασθή (…)
εντός λογικής προθεσμίας υπό (…) δικαστηρίου (…), το οποίον θα
αποφασίση (…) επί των αμφισβητήσεων επί των δικαιωμάτων και
υποχρεώσεών του αστικής φύσεως (…)»
12. Η Κυβέρνηση δεν υπέβαλε παρατηρήσεις.
13. Η περίοδος που πρέπει να ληφθεί υπόψη άρχισε στις 19 Ιουλίου
1994, με την κατάθεση της αγωγής της προσφεύγουσας ενώπιον του
διοικητικού πρωτοδικείου Αθηνών, και περατώθηκε στις 13 Οκτωβρίου
2008, με την απόφαση αριθ. 2896/2008 του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Διήρκεσε επομένως δεκατέσσερα έτη και τρεις μήνες περίπου για τρεις
βαθμούς δικαιοδοσίας.
Α. Επί του παραδεκτού
14. Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η αιτίαση αυτή δεν είναι
προδήλως αβάσιμη υπό την έννοια του άρθρου 35 § 3 (α) της Σύμβασης.
Σημειώνει επιπλέον ότι αυτή δεν προσκρούει σε κανέναν άλλο λόγο
απαραδέκτου. Πρέπει επομένως να κηρυχθεί παραδεκτή.
4
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/4156
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
Β. Επί της ουσίας
15. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι ο εύλογος χαρακτήρας της
διάρκειας μίας διαδικασίας εκτιμάται σύμφωνα με τις συνθήκες της
υπόθεσης και λαμβανομένων υπόψη των κριτηρίων που έχουν καθιερωθεί
από την νομολογία του, ειδικότερα της πολυπλοκότητας της υπόθεσης, της
συμπεριφοράς του προσφεύγοντος και εκείνης των αρμοδίων αρχών, καθώς
και της σημασίας της διαφοράς για τους ενδιαφερόμενους (βλέπε, μεταξύ
πολλών άλλων, Frydlender κατά Γαλλίας [GC], αριθ. 30979/96, § 43,
CEDH 2000-VII).
16. Το Δικαστήριο έχει χειριστεί πολλές φορές υποθέσεις που
εγείρουν ζητήματα παρόμοια με αυτό της προκείμενης υπόθεσης και έχει
διαπιστώσει την παραβίαση του άρθρου 6 § 1 της Σύμβασης (βλέπε πιο
πάνω αναφερόμενη υπόθεση Frydlender).
17. Λαμβάνοντας υπόψη τη νομολογία του επί του ζητήματος αυτού,
το Δικαστήριο εκτιμά ότι εν προκειμένω η διάρκεια της επίδικης
διαδικασίας είναι υπερβολική και δε συνάδει με την απαίτηση περί
«λογικής προθεσμίας».
Συνεπώς, υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1.
ΙΙ. ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
13 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
18. Η προσφεύγουσα παραπονείται επίσης για το γεγονός ότι στην
Ελλάδα δεν υπάρχει κανένα αποτελεσματικό ένδικο μέσο προκειμένου
κάποιος να παραπονεθεί για την υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας.
Επικαλείται το άρθρο 13 της Σύμβασης, το οποίο έχει ως εξής:
5
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/4156
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
«Παν πρόσωπον του οποίου τα αναγνωριζόμενα εν τη (…)
Συμβάσει δικαιώματα και ελευθερίαι παρεβιάσθησαν, έχει το
δικαίωμα πραγματικής προσφυγής ενώπιον εθνικής αρχής, έστω και
αν η παραβίασις διεπράχθη υπό προσώπων ενεργούντων εν τη
εκτελέσει των δημοσίων καθηκόντων των.»
Α. Επί του παραδεκτού
19. Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η αιτίαση αυτή δεν είναι
προδήλως αβάσιμη υπό την έννοια του άρθρου 35 § 3 της Σύμβασης. Το
Δικαστήριο σημειώνει επιπλέον ότι αυτή δεν προσκρούει σε κανέναν άλλο
λόγο απαραδέκτου. Πρέπει επομένως να κηρυχθεί παραδεκτή.
Β. Επί της ουσίας
20. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι το άρθρο 13 εγγυάται μία
πραγματική προσφυγή ενώπιον εθνικού δικαστηρίου που να επιτρέπει την
προβολή παραπόνου για την παραβίαση της υποχρέωσης, την οποία
επιβάλλει το άρθρο 6 § 1, να εκδικάζονται οι υποθέσεις εντός λογικής
προθεσμίας (βλέπε Kudla κατά Πολωνίας [GC], no. 30210/96, § 156,
CEDH 2000-XI).
21. Επιπλέον, το Δικαστήριο είχε ήδη την ευκαιρία να διαπιστώσει
ότι η ελληνική έννομη τάξη δεν πρόσφερε στους ενδιαφερόμενους μία
πραγματική προσφυγή με την έννοια του άρθρου 13 της Σύμβασης που να
τους επιτρέπει να προβάλουν τις αιτιάσεις τους για τη διάρκεια μιας
διαδικασίας (Κόντη-Αρβανίτη κατά Ελλάδας, no. 53401/99, §§ 29-30, 10
Απριλίου 2003 και Τσουκαλάς κατά Ελλάδας, no. 12286/08, §§ 37-43, 22
Ιουλίου 2010).
6
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/4156
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
22. Το Δικαστήριο σημειώνει ότι στις 12 Μαρτίου 2012
δημοσιεύθηκε ο νόμος αριθ. 4055/2012 επί του δίκαιου χαρακτήρα και της
εύλογης διάρκειας της δικαστικής διαδικασίας, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ στις
2 Απριλίου 2012. Δυνάμει των άρθρων 53 και επ. του προαναφερόμενου
νόμου, εισήχθη ένα νέο ένδικο μέσο το οποίο επιτρέπει στους
ενδιαφερόμενους να παραπονεθούν για τη διάρκεια κάθε σταδίου μίας
διοικητικής δίκης εντός εξάμηνης προθεσμίας από την ημερομηνία
δημοσίευσης της σχετικής απόφασης. Το Δικαστήριο παρατηρεί ωστόσο ότι
αυτός ο νόμος δεν έχει αναδρομική ισχύ. Κατά συνέπεια, δεν προβλέπει
τέτοιο ένδικο μέσο για υποθέσεις που έχουν ήδη περατωθεί έξι μήνες πριν
την έναρξη ισχύος του.
23. Εν προκειμένω, η διαδικασία περατώθηκε στις 13 Οκτωβρίου
2008, ήτοι πάνω από έξι μήνες πριν την έναρξη ισχύος του νόμου αριθ.
4055/2012. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο εκτιμά ότι υπήρξε παραβίαση του
άρθρου 13 της Σύμβασης λόγω της απουσίας στο εθνικό δίκαιο, κατά την
περίοδο των πραγματικών περιστατικών, ενδίκου μέσου το οποίο θα είχε
επιτρέψει στην προσφεύγουσα να επιτύχει την κύρωση του δικαιώματός της
να εκδικασθεί η υπόθεσή της εντός λογικής προθεσμίας, υπό την έννοια του
άρθρου 6 § 1 της Σύμβασης.
ΙΙΙ. ΕΠΙ ΤΩΝ ΛΟΙΠΩΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΩΝ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΩΝ
24. Επικαλούμενη τα άρθρα 6 § 1 και 13 της Σύμβασης, η
προσφεύγουσα παραπονείται ομοίως για την αιτιολογία της απόφασης αριθ.
2896/2008 του Συμβουλίου της Επικρατείας. Επικαλούμενη επιπλέον τα
άρθρα 14 της Σύμβασης και 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου, παραπονείται ότι
η άρνηση του ελληνικού Δημοσίου να της καταβάλει τις επιχορηγήσεις τις
οποίες δικαιούτο παραβίασε το δικαίωμά της στην προστασία της
περιουσίας της.
7
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/4156
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
25. Λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των στοιχείων στην κατοχή
του, το Δικαστήριο, στο μέτρο που είναι αρμόδιο να εξετάσει τους
διατυπωθέντες ισχυρισμούς, δε διέκρινε καμία ένδειξη παραβίασης των
δικαιωμάτων και ελευθεριών που εγγυάται η Σύμβαση ή τα Πρωτόκολλά
της.
26. Έπεται ότι αυτό το τμήμα της προσφυγής είναι προδήλως
αβάσιμο και πρέπει να απορριφθεί κατ’εφαρμογή του άρθρου 35 §§ 3 και 4
της Σύμβασης.
ΙV. ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 41 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ
27. Σύμφωνα με το άρθρο 41 της Σύμβασης,
«Εάν το Δικαστήριο κρίνει ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης
ή των Πρωτοκόλλων της και εάν το εσωτερικό δίκαιο του Υψηλού
Συμβαλλομένου Μέρους επιτρέπει την ατελή μόνον επανόρθωση
των συνεπειών της παραβίασης αυτής, το Δικαστήριο επιδικάζει
στον ζημιωθέντα διάδικο, εφόσον συντρέχει λόγος, μία δίκαιη
ικανοποίηση.»
Α. Ζημία
28. Η προσφεύγουσα αξιώνει 9.393.841,23 ευρώ για υλική ζημία και
3.263.00 ευρώ για τις οικονομικές απώλειές της. Αξιώνει επιπλέον 100.000
ευρώ για την ηθική βλάβη που υποστηρίζει ότι υπέστη.
29. Η Κυβέρνηση καλεί το Δικαστήριο να απορρίψει το αίτημα για
υλική ζημία. Υποστηρίζει επιπλέον ότι τυχόν διαπίστωση παραβίασης θα
συνιστούσε από μόνη της επαρκή δίκαιη ικανοποίηση για την ηθική βλάβη.
8
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/4156
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
30. Το Δικαστήριο δε διακρίνει αιτιώδη συνάφεια μεταξύ της
διαπιστωθείσας παραβίασης και της επικαλούμενης υλικής ζημίας και
απορρίπτει αυτό το αίτημα. Απεναντίας, εκτιμά ότι συντρέχει λόγος να
χορηγήσει στην προσφεύγουσα 13.000 ευρώ για ηθική βλάβη, πλέον
οποιουδήποτε ποσού μπορεί να οφείλεται ως φόρος.
Β. Έξοδα και δικαστική δαπάνη
31. Η προσφεύγουσα ζητεί ομοίως 200.000 ευρώ για τα έξοδα και τη
δικαστική δαπάνη στα οποία υποβλήθηκε ενώπιον των εθνικών
δικαστηρίων.
32. Η Κυβέρνηση αντικρούει αυτές τις αξιώσεις. Υπογραμμίζει ότι η
προσφεύγουσα δεν προσκομίζει τα απαραίτητα δικαιολογητικά για τα ποσά
που αξιώνει.
33. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι η επιδίκαση εξόδων και
δικαστικής δαπάνης στη βάση του άρθρου 41 προϋποθέτει την απόδειξη της
πραγματικότητας, της αναγκαιότητάς τους και, επιπλέον, του εύλογου
χαρακτήρα του ύψους τους (Ιατρίδης κατά Ελλάδας (δίκαιη ικανοποίηση)
[GC], no. 31107/96, § 54, CEDH 2000-XI). Λαμβανομένης υπόψη της
απουσίας οποιοδήποτε έγκυρου δικαιολογητικού από την πλευρά της
προσφεύγουσας καθώς και της νομολογίας του επί του ζητήματος αυτού, το
Δικαστήριο απορρίπτει το αίτημα για την αιτία αυτή.
Γ. Τόκοι υπερημερίας
34. Το Δικαστήριο κρίνει προσήκον να βασίσει το επιτόκιο των
τόκων υπερημερίας στο επιτόκιο δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής
Τράπεζας προσαυξημένο κατά τρεις εκατοστιαίες μονάδες.
9
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/4156
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ, ΟΜΟΦΩΝΑ,
1. Κηρύσσει την προσφυγή παραδεκτή ως προς τις αιτιάσεις τις
ελκόμενες από την υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας και την
απουσία αποτελεσματικού ενδίκου μέσου ως προς τούτο και
απαράδεκτη κατά τα λοιπά.
2. Αποφαίνεται ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 § 1 της
Σύμβασης.
3. Αποφαίνεται ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 13 της Σύμβασης.
4. Αποφαίνεται
α) ότι το εναγόμενο Κράτος οφείλει να καταβάλει στην
προσφεύγουσα, εντός τριών μηνών, 13.000 (δεκατρείς χιλιάδες)
ευρώ για ηθική βλάβη, πλέον οποιουδήποτε ποσού που μπορεί να
οφείλεται ως φόρος,
β) ότι, από τη λήξη της προθεσμίας αυτής και μέχρι την καταβολή,
το ποσό αυτό θα προσαυξηθεί με τόκους υπολογιζόμενους με
επιτόκιο ίσο με το επιτόκιο δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής
Τράπεζας, το οποίο θα ισχύει κατά την εν λόγω περίοδο,
προσαυξημένο κατά τρεις εκατοστιαίες μονάδες.
5. Απορρίπτει το αίτημα δίκαιης ικανοποίησης κατά τα λοιπά.
Συντάχθηκε στη γαλλική γλώσσα και στη συνέχεια κοινοποιήθηκε
εγγράφως στις 12 Ιουνίου 2012, κατ’εφαρμογή του άρθρου 77 §§ 2 και 3
του κανονισμού.
10
EΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL
TRANSLATION No. Φ.092.22/4156
Μεταφραστική Υπηρεσία Υπουργείου Εξωτερικών, Αθήνα
SERVICE DES TRADUCTIONS DU MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES
DE LA REPUBLIQUE HELLENIQUE, ATHENES
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION
SERVICE, ATHENS
11
(υπογραφή) (υπογραφή)
André Wampach Anatoly Kovler
Αναπληρωτής Γραμματέας Πρόεδρος
Ακριβής μετάφραση του συνημμένου
εγγράφου από τα γαλλικά.
Αθήνα, 21 Ιουνίου 2012.
Ο μεταφραστής
Αλέξανδρος Πετρουτσόπουλος

Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

(Προσφυγή υπ’αρ. 20885/10)

ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/626
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
1
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ
ΑΝΘΡΩΠΟΥ
ΠΡΩΤΟ ΤΜΗΜΑ
Υπόθεση
Κατά
Ελλάδας
(Προσφυγή υπ’αρ. 20885/10)
Απόφαση
Στρασβούργο, 22 Ιανουαρίου 2013
Η απόφαση αυτή είναι οριστική. Μπορεί να επέλθουν μερικές αλλαγές ως προς την μορφή.
Ε. Α. Ε.
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/626
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
2
Στην υπόθεση A.E. κατά Ελλάδας,
Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (Πρώτο Τμήμα),
που συνεδρίασε σε Επιτροπή με την ακόλουθη σύνθεση:
Elisabeth Steiner, Πρόεδρο,
Anatoly Kovler,
Λίνο-Αλέξανδρο Σισιλιάνο, Δικαστές
Και με την σύμπραξη του André Wampach, Αν. Γραμματέα Τμήματος,
Αφού διασκέφθηκε σε Συμβούλιο, στις 18 Δεκεμβρίου 2012,
Εξέδωσε την παρούσα απόφαση, που υιοθετήθηκε την ημερομηνία αυτή:
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
1. Η υπόθεση προέκυψε μετά από προσφυγή (αρ. 20885/10) κατά της
Ελληνικής Δημοκρατίας που άσκησε μια ανώνυμη εμπορική εταιρεία, η
A.E («η προσφεύγουσα»), που εδρεύει στην Ανάβυσσο και
προσέφυγε στο Δικαστήριο στις 15 Μαρτίου 2010, κατ’εφαρμογή του
άρθρου 34 της Σύμβασης Προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και
των Θεμελιωδών Ελευθεριών («η Σύμβαση»).
2. Η Ελληνική Κυβέρνηση («η Κυβέρνηση») εκπροσωπείται από τους
πληρεξουσίους της, την κα Κ. Παρασκευοπούλου, Πάρεδρο του Νομικού
Συμβουλίου του Κράτους και την κα Ο. Σουροπάνη, Δικαστική
Αντιπρόσωπου του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.
3. Στις 6 Οκτωβρίου 2011, η προσφυγή κοινοποιήθηκε στην
Κυβέρνηση.
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΥΠΟ ΚΡΙΣΗ ΥΠΟΘΕΣΗΣ
4. Στις 14 Νοεμβρίου 1994, η προσφεύγουσα προσέφυγε στα
διοικητικά δικαστήρια με αγωγή κατά του Δημοσίου όσον αφορά διαφορά
σχετική με δημόσια σύμβαση.
Ε.
Ε.
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/626
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
3
5. Στις 13 Οκτωβρίου 1997, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, που
συνεδρίασε σε πρώτο βαθμό, απέρριψε εν μέρει την αγωγή (απόφαση
υπ’αρ. 3888/1997).
6. Στις 3 Φεβρουαρίου 1998, η προσφεύγουσα άσκησε αναίρεση
ενώπιον του Συμβουλίου Επικρατείας.
7. Στις 28 Σεπτεμβρίου 2009, το Συμβούλιο Επικρατείας απέρριψε την
αίτηση αναιρέσεως ως αβάσιμη (απόφαση υπ’αρ. 2916/2009). Η απόφαση
καθαρογράφηκε και επικυρώθηκε στις 13 Απριλίου 2010.
ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ
Ι. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
6§1 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
8. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η διάρκεια της διαδικασίας
παραβίασε την αρχή της εύλογης προθεσμίας όπως αυτή προβλέπεται στο
άρθρο 6 §1 της Σύμβασης, που ορίζει τα εξής:
«Παv πρόσωπov έχει δικαίωμα όπως η υπόθεσίς τoυ δικασθή δικαίως, … εvτός λoγικής
πρoθεσμίας υπό δικαστηρίoυ, … τo oπoίov θα απoφασίση επί τωv αμφισβητήσεωv επί τωv
δικαιωμάτωv και υπoχρεώσεώv τoυ αστικής φύσεως(…)».
9. Η Κυβέρνηση δεν υπέβαλε παρατηρήσεις.
10. Η υπό κρίση περίοδος άρχισε στις 14 Νοεμβρίου 1994, με την
προσφυγή της προσφεύγουσας στα διοικητικά δικαστήρια και τελείωσε στις
13 Απριλίου 2010, με την καθαρογραφή της απόφασης υπ’ αρ. 2916/2009,
του Συμβουλίου Επικρατείας. Επομένως διήρκεσε περίπου δεκαπέντε έτη
και πέντε μήνες για δύο βαθμούς δικαιοδοσίας.
Α. Ως προς το παραδεκτό
11. Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η αιτίαση αυτή δεν είναι προδήλως
αβάσιμη υπό την έννοια του άρθρου 35§3 (α) της Σύμβασης. Το
Δικαστήριο κρίνει επίσης ότι δεν αντίκειται σε κανένα άλλο λόγο
απαραδέκτου. Επομένως πρέπει να κηρυχθεί παραδεκτή.
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/626
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
4
Β. Ως προς την ουσία
12. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι ο εύλογος χαρακτήρας της διάρκειας
της διαδικασίας εκτιμάται σύμφωνα με τα πραγματικά περιστατικά της υπό
κρίση υπόθεσης και σύμφωνα με κριτήρια που έχει καθιερώσει η νομολογία
του Δικαστηρίου και ειδικότερα την δυσκολία της υπόθεσης, τη
συμπεριφορά του προσφεύγοντος και των αρμοδίων αρχών καθώς και την
σημασία της διαφοράς για τους ενδιαφερόμενους (βλ. μεταξύ πολλών
άλλων, Frydlender κατά Γαλλίας [GC], αρ. 30979/96, §43, CEDH 2000-
VII).
13. Το Δικαστήριο έχει εξετάσει επανειλημμένως υποθέσεις που
εγείρουν θέματα παρόμοια με αυτό της υπό κρίση υπόθεσης και διαπίστωσε
την παραβίαση του άρθρου 6§1 της Σύμβασης (βλ. προαναφερθείσα
Frydlender).
14. Έχοντας υπόψη τη νομολογία του επί του θέματος, το Δικαστήριο
θεωρεί ότι στην υπό κρίση υπόθεση η διάρκεια της επίδικης διαδικασίας
είναι υπερβολική και δεν ανταποκρίνεται στην απαίτηση της «εύλογης
προθεσμίας». Ειδικότερα, το Δικαστήριο σημειώνει ότι το Συμβούλιο
Επικρατείας χρειάστηκε περίπου δώδεκα έτη για να αποφασίσει επί της
αναίρεσης της προσφεύγουσας (από τις 3 Φεβρουαρίου 1998 ως τις 13
Απριλίου 2010).
15. Επομένως, υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6 §1.
ΙΙ. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
13 ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
16. Η προσφεύγουσα παραπονείται επίσης για το ότι στην Ελλάδα δεν
υπάρχει καμία πραγματική προσφυγή για να παραπονεθεί κάποιος για την
υπερβολική διάρκεια της διαδικασίας. Επικαλείται το άρθρο 13 της
Σύμβασης, που είναι διατυπωμένο ως εξής:
«Παv πρόσωπov τoυ oπoίoυ τα αvαγvωριζόμεvα εv τη παρoύση Συμβάσει δικαιώματα και
ελευθερίαι παρεβιάσθησαv, έχει τo δικαίωμα πραγματικής πρoσφυγής εvώπιov εθvικής
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/626
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
5
αρχής, έστω και άv η παραβίασις διεπράχθη υπό πρoσώπωv εvεργoύvτωv εv τη εκτελέσει
τωv δημoσίωv καθηκόvτωv τoυ».
Α. Ως προς το παραδεκτό
17. Το Δικαστήριο διαπιστώνει ότι η αιτίαση αυτή δεν είναι προδήλως
αβάσιμη υπό την έννοια του άρθρου 35§3 της Σύμβασης. Το Δικαστήριο
κρίνει επίσης ότι δεν αντίκειται σε κανένα άλλο λόγο απαραδέκτου.
Επομένως, πρέπει να κηρυχθεί παραδεκτή.
Β. Ως προς την ουσία
18. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι το άρθρο 13 εγγυάται μια
πραγματική προσφυγή ενώπιον εθνικής αρχής που να επιτρέπει στον
ενδιαφερόμενο να παραπονεθεί για την παραβίαση της υποχρέωσης, που
επιβάλλει το άρθρο 6§1, να εξεταστεί η υπόθεσή του εντός εύλογης
προθεσμίας (βλ. Kudla κατά Πολωνίας, [GC], αρ. 30210/96, §156, CEDH
2000-XI).
19. Εξάλλου το Δικαστήριο είχε ήδη την ευκαιρία να διαπιστώσει ότι η
ελληνική έννομη τάξη δεν προσέφερε στους ενδιαφερόμενους πραγματική
προσφυγή υπό την έννοια του άρθρου 13 της Σύμβασης που να τους
επιτρέπει να παραπονεθούν για την διάρκεια της διαδικασίας (Κοντη-
Αρβανίτη κατά Ελλάδας, αρ. 53401/99, §§ 29-30, 10 Απριλίου 2003 και
Τσουκαλάς κατά Ελλάδας, αρ. 12286/08, §§ 37-43, 22 Ιουλίου 2010).
20. Το Δικαστήριο σημειώνει ότι στις 12 Μαρτίου 2012 δημοσιεύθηκε ο
Νόμος 4055/2012 σχετικά με την ισότητα και την εύλογη διάρκεια της
δικαστικής διαδικασίας, που τέθηκε σε ισχύ στις 2 Απριλίου 2012.
Σύμφωνα με τα άρθρα 53 και επόμενα του ανωτέρω νόμου, εισήχθη μια νέα
προσφυγή που επιτρέπει στους ενδιαφερόμενους να παραπονεθούν για την
διάρκεια κάθε βαθμού διοικητικής διαδικασίας εντός προθεσμίας έξι μηνών
από την ημερομηνία δημοσίευσης της σχετικής απόφασης. Ωστόσο, το
Δικαστήριο παρατηρεί ότι ο νόμος αυτός δεν έχει αναδρομική ισχύ.
Συνεπώς, δεν προβλέπει τέτοια προσφυγή για τις υποθέσεις που είχαν ήδη
τελειώσει πριν από έξι μήνες από την έναρξη ισχύος του.
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/626
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
6
21. Στην υπό κρίση υπόθεση, η διαδικασία τελείωσε στις 13 Απριλίου
2010, δηλαδή πάνω από έξι μήνες πριν από την έναρξη ισχύος του νόμου
4055/2012. Ως εκ τούτου, το Δικαστήριο θεωρεί ότι υπήρξε παραβίαση του
άρθρου 13 της Σύμβασης, λόγω του ότι, κατά την εποχή των πραγματικών
περιστατικών, δεν υπήρχε στην ελληνική έννομη τάξη προσφυγή που
επέτρεπε στην προσφεύγουσα να πετύχει κύρωση του δικαιώματός της να
εκδικαστεί η υπόθεσή της εντός εύλογης προθεσμίας υπό την έννοια του
άρθρου 6§1 της Σύμβασης.
ΙΙΙ. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΕΠΙΚΑΛΟΥΜΕΝΕΣ ΠΑΡΑΒΙΑΣΕΙΣ
22. Η προσφεύγουσα παραπονείται, υπό το πρίσμα των άρθρων 6 §1 της
Σύμβασης για την ισότητα της διαδικασίας καθώς και για την απουσία
εθνικής πραγματικής προσφυγής για το θέμα αυτό.
23. Έχοντας υπόψη το σύνολο των στοιχείων που έχει στην διάθεσή του
το Δικαστήριο, στον βαθμό που είναι αρμόδιο να κρίνει τους ισχυρισμούς
που διατυπώθηκαν, δεν σημείωσε καμία ένδειξη παραβίασης των
δικαιωμάτων και ελευθεριών που προστατεύονται από την Σύμβαση ή τα
Πρωτόκολλά της.
24. Συνάγεται ότι το τμήμα αυτό της προσφυγής είναι προδήλως
αβάσιμο και πρέπει να απορριφθεί κατ’ εφαρμογή του άρθρου 35§§3 και 4
της Σύμβασης.
IV. ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 41 ΤΗΣ
ΣΥΜΒΑΣΗΣ
25. Σύμφωνα με το άρθρο 41 της Σύμβασης
Εάv τo Δικαστήριo κρίvει ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης ή τωv Πρωτoκόλλωv της,
και αv τo εσωτερικό δίκαιo τoυ Υψηλoύ Συμβαλλόμεvoυ Μέρoυς δεv επιτρέπει παρά μόvo
ατελή εξάλειψη τωv συvεπειώv της παραβίασης αυτής, τo Δικαστήριo χoρηγεί, εφόσov
είvαι αvαγκαίo, στov παθόvτα δίκαιη ικαvoπoίηση.
Α. Ζημία
26. Η προσφεύγουσα αιτείται, λόγω υλικής ζημίας, το ποσό των
258.095,01€ που κατέβαλε στο Δημόσιο καθώς και διάφορα ποσά που
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/626
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
7
αντιστοιχούν σε τόκους. Επιπλέον ζητά το ποσό των 50.000€ λόγω ηθικής
βλάβης.
27. Η Κυβέρνηση καλεί το Δικαστήριο να απορρίψει το αίτημα
αποζημίωσης λόγω υλικής ζημίας. Επίσης θεωρεί ότι το ποσό που ζητά η
προσφεύγουσα λόγω ηθικής βλάβης είναι υπερβολικό και δεν
δικαιολογείται από τα πραγματικά περιστατικά. Υποστηρίζει ότι η
διαπίστωση της παραβίασης αποτελεί επαρκή δίκαιη ικανοποίηση.
28. Το Δικαστήριο θεωρεί ότι δεν υπάρχει αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ
της διαπιστωθείσας παραβίασης και της επικαλούμενης υλικής ζημίας και
απορρίπτει το αίτημα αυτό. Αντίθετα, θεωρεί ότι συντρέχει λόγος να
επιδικάσει στην προσφεύγουσα 16.000€ λόγω ηθικής βλάβης.
Β. Έξοδα και Δικαστική Δαπάνη
29. Η προσφεύγουσα ζητά επίσης το ποσό των 29.347€ για τα έξοδα και
την δικαστική δαπάνη στα οποία υποβλήθηκε ενώπιον των εθνικών
δικαστηρίων. Δεν προσκομίζει κανένα σχετικό δικαιολογητικό.
30. Η Κυβέρνηση καλεί το Δικαστήριο να απορρίψει το αίτημα για
έξοδα και δικαστική δαπάνη, υποστηρίζοντας ότι το αιτούμενο ποσό δεν
αιτιολογείται.
31. Το Δικαστήριο υπενθυμίζει ότι για την επιδίκαση των εξόδων και
της δικαστικής δαπάνης σύμφωνα με το άρθρο 41 θα πρέπει να έχει
αποδειχτεί ότι αυτά είναι πραγματικά, αναγκαία και επίσης, εύλογα ως προς
το ύψος τους (Ιατρίδης κατά Ελλάδας, [GC], αρ. 31107/96, §54, CEDH
2000-XI). Στην υπό κρίση υπόθεση, το Δικαστήριο σημειώνει ότι η
προσφεύγουσα δεν προσκομίζει κανένα έγγραφο που να στηρίζει την
αξίωσή της. Επομένως, το Δικαστήριο κρίνει ότι το αίτημα της
προσφεύγουσας θα πρέπει να απορριφθεί.
Γ. Τόκοι υπερημερίας
32. Το Δικαστήριο κρίνει ότι αρμόζει να υπολογισθούν οι τόκοι
υπερημερίας επί του επιτοκίου διευκολύνσεως οριακού δανεισμού της
Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τραπέζης, προσαυξημένου κατά τρεις ποσοστιαίες
μονάδες.
ΕΠΙΣΗΜΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ TRADUCTION OFFICIELLE OFFICIAL TRANSLATION
No Φ 092.22/626
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ
REPUBLIQUE HELLENIQUE, MINISTERE DES AFFAIRES ETRANGERES, SERVICE DE TRADUCTION
HELLENIC REPUBLIC, MINISTRY OF FOREIGN AFFAIRS, TRANSLATION SERVICE
8
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ, ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΜΟΦΩΝΑ,
1. Κηρύσσει παραδεκτή την προσφυγή ως προς τις αιτιάσεις της
υπερβολικής διάρκειας της διαδικασίας και της απουσίας
πραγματικής εθνικής προσφυγής για το θέμα αυτό και απαράδεκτη
για τα περαιτέρω,
2. Αποφαίνεται ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 6§1 της Σύμβασης
3. Αποφαίνεται ότι υπήρξε παραβίαση του άρθρου 13 της Σύμβασης
4. Αποφαίνεται ότι
α) Το καθ’ου η προσφυγή Κράτος πρέπει να καταβάλει στην
προσφεύγουσα, εντός τριών μηνών, 16.000€ (δεκάξι χιλιάδες ευρώ),
συν κάθε ποσό που μπορεί να οφείλεται ως φόρος, λόγω ηθικής
βλάβης
β) ότι από την εκπνοή της προθεσμίας αυτής και μέχρι την
καταβολή, το ποσό αυτό θα αυξάνεται με απλό τόκο με επιτόκιο ίσο
προς το ισχύον κατ’ αυτό το χρονικό διάστημα επιτόκιο
διευκολύνσεως οριακού δανεισμού της Ευρωπαϊκής Κεντρικής
Τράπεζας, προσαυξημένο κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες.
5. Απορρίπτει το αίτημα δίκαιης ικανοποίησης για τα περαιτέρω.
Συντάχτηκε στα γαλλικά και στην συνέχεια κοινοποιήθηκε εγγράφως στις
22 Ιανουαρίου 2013, σύμφωνα με το άρθρο 77 §§2 και 3 του Κανονισμού.
Ο Αν.Γραμματέας Η Πρόεδρος
André Wampach Elisabeth Steiner
Ακριβής μετάφραση από το συνημμένο έγγραφο
Η μεταφράστρια
Μαρία Καραμπάτσα

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2015

ΚΥΑ 1576/15 Καταβολή ειδικής εκλογικής αποζημίωσης σε δικαστές των διοικητικών δικαστηρίων

ΕΦΗΜΕΡΙΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ

ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Αρ. Φύλλου 125
21 Ιανουαρίου 2015


Αριθμ. 1576 (3)
Καταβολή ειδικής εκλογικής αποζημίωσης σε δικαστές
των διοικητικών δικαστηρίων, για την έκτακτη απα−
σχόλησή τους κατά την προπαρασκευή και διεξα−
γωγή των βουλευτικών εκλογών της 25ης Ιανουα−
ρίου 2015 .
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ − ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Έχοντας υπόψη:
1. Τις διατάξεις:
α) του άρθρου 19 παρ. 10 και του άρθρου 45 του
Ν. 4071/2012 «Ρυθμίσεις για την τοπική ανάπτυξη, την
αυτοδιοίκηση και την αποκεντρωμένη διοίκηση Ενσωμά−
τωση Οδηγίας 2009/50/ΕΚ» (ΦΕΚ 85/Α΄) και του άρθρου
58, παρ. 10 του Ν. 4075/2012 «Θέματα Κανονισμού Ασφά−
λισης ΙΚΑ−ΕΤΑΜ, Ασφαλιστικών Φορέων, προσαρμογή
της νομοθεσίας στην Οδηγία 2010/18/ΕΕ και λοιπές δι−
ατάξεις (ΦΕΚ 89/Α΄),
β) του Ν. 4270/2014 «Αρχές δημοσιονομικής διαχείρισης
και εποπτείας (ενσωμάτωση της Οδηγίας 2011/85/ΕΕ)−
Δημόσιο Λογιστικό και άλλες Διατάξεις» (ΦΕΚ 143/Α΄),
γ) του Ν. 3861/2010 «Ενίσχυση της διαφάνειας με την
υποχρεωτική ανάρτηση νόμων και πράξεων των κυβερ−
νητικών, διοικητικών και αυτοδιοικητικών οργάνων στο
διαδίκτυο «Πρόγραμμα Διαύγεια» και άλλες διατάξεις»
(ΦΕΚ 112/A΄),
δ) του άρθρου 90 του Κώδικα Νομοθεσίας για την
Κυβέρνηση και τα Κυβερνητικά ΄Οργανα (Π.Δ. 63/2005,
ΦΕΚ 98/Α΄),
ε) την αριθμ. Υ48/9−7−2012 απόφαση του Πρωθυπουργού
«Καθορισμός αρμοδιοτήτων του Αναπληρωτή Υπουργού
Οικονομικών Χρήστου Σταϊκούρα » (ΦΕΚ 2105/Β΄).
2. Το γεγονός ότι για την προπαρασκευή, διεξαγω−
γή και έκδοση των αποτελεσμάτων των βουλευτικών
εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015, θα απασχοληθούν
πέραν του συνήθους χρόνου για την άσκηση των δι−
καστικών καθηκόντων τους, δικαστές των Διοικητικών
Δικαστηρίων.
3. Το αριθμ. 15/8.1.2015 έγγραφο της Γενικής Επιτρο−
πείας της Επικρατείας των Τακτικών Διοικητικών Δι−
καστηρίων.
4. Το γεγονός ότι από την απόφαση αυτή προκαλεί−
ται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού,
το ύψος της οποίας ανέρχεται στο ποσό των πενήντα
πέντε χιλιάδων πεντακοσίων ευρώ (55.500,00€), απο−
φασίζουμε:
1. Εγκρίνουμε την καταβολή εφάπαξ ειδικής εκλογικής
αποζημίωσης σε δικαστές των διοικητικών δικαστηρί−
ων μέχρι τον αριθμό των εκατό (100) ατόμων, για την
έκτακτη απασχόλησή τους κατά την προπαρασκευή,
διεξαγωγή και έκδοση των αποτελεσμάτων των βου−
λευτικών εκλογών της 25ης Ιανουαρίου 2015, σύμφωνα
με τον κατωτέρω πίνακα:
Α/Α ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΑ ΑΤΟΜΑ
1 Διοικητικό Πρωτοδικείο Αγρινίου 1
2 Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών 40
3 Διοικητικό Πρωτοδικείο Αλεξανδρού−
πολης
1
4 Διοικητικό Πρωτοδικείο Βέροιας 1
5 Διοικητικό Πρωτοδικείο Βόλου 1
6 Διοικητικό Πρωτοδικείο Ηρακλείου 2
7 Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης 12
8 Διοικητικό Πρωτοδικείο Ιωαννίνων 2
9 Διοικητικό Πρωτοδικείο Καβάλας 1
10 Διοικητικό Πρωτοδικείο Καλαμάτας 1
11 Διοικητικό Πρωτοδικείο Κέρκυρας 1
12 Διοικητικό Πρωτοδικείο Κοζάνης 1
13 Διοικητικό Πρωτοδικείο Κομοτηνής 1
14 Διοικητικό Πρωτοδικείο Κορίνθου 2
15 Διοικητικό Πρωτοδικείο Λαμίας 1
16 Διοικητικό Πρωτοδικείο Λάρισας 2
17 Διοικητικό Πρωτοδικείο Λειβαδιάς 1
18 Διοικητικό Πρωτοδικείο Μεσολογγίου 1
19 Διοικητικό Πρωτοδικείο Μυτιλήνης 1
20 Διοικητικό Πρωτοδικείο Ναυπλίου 1
21 Διοικητικό Πρωτοδικείο Πατρών 4
22 Διοικητικό Πρωτοδικείο Πειραιώς 11
23 Διοικητικό Πρωτοδικείο Πύργου 1
24 Διοικητικό Πρωτοδικείο Ρόδου 2
25 Διοικητικό Πρωτοδικείο Σερρών 1
26 Διοικητικό Πρωτοδικείο Σύρου 1
27 Διοικητικό Πρωτοδικείο Τρικάλων 2
28 Διοικητικό Πρωτοδικείο Τριπόλεως 1
29 Διοικητικό Πρωτοδικείο Χαλκίδας 2
30 Διοικητικό Πρωτοδικείο Χανίων 1
ΣΥΝΟΛΟ 100
2. Καθορίζουμε την εφάπαξ ειδική εκλογική αποζημί−
ωση, που θα καταβληθεί στους ανωτέρω δικαστές, στο
ποσό των πεντακοσίων ευρώ (500,00 €) συνολικά για
έκαστο εξ αυτών, ανεξαρτήτως βαθμού.
3. Οι δικαστές των διοικητικών δικαστηρίων, στους
οποίους θα καταβληθεί η καθοριζόμενη στην προη−
γούμενη παράγραφο εφάπαξ ειδική αποζημίωση, θα
οριστούν με αποφάσεις των Προέδρων−Προϊσταμένων
ή των Τριμελών Συμβουλίων Διεύθυνσης των οικείων
Διοικητικών Πρωτοδικείων.
4. Η απαιτούμενη δαπάνη για την καταβολή της εφά−
παξ ειδικής εκλογικής αποζημίωσης στους ανωτέρω
δικαστές, θα βαρύνει την πίστωση του Ειδικού Φορέα
07−130 «ΕΚΛΟΓΕΣ» και Κ.Α.Ε. 5262 του προϋπολογισμού
εξόδων του Υπουργείου Εσωτερικών, οικονομικού έτους
2015 και η μεταφορά της απαιτούμενης πίστωσης θα
γίνει από τη Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών Κεντρι−
κής Υπηρεσίας του Υπουργείου Εσωτερικών.
5. Η οριζομένη με την παρούσα αποζημίωση υπόκει−
ται στις νόμιμες κρατήσεις, καθώς και σε φορολογία
εισοδήματος.
Η απόφαση αυτή να δημοσιευθεί στην Εφημερίδα της
Κυβερνήσεως.
Αθήνα, 20 Ιανουαρίου 2015
ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ
ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ ΜΙΧΑΗΛ ΘΕΟΧΑΡΙΔΗΣ