Με την απόφαση 1445/2016 της επταμελούς σύνθεσης του Β΄ Τμήματος του Συμβουλίου της Επικρατείας (με προεδρία της Αντιπροέδρου Ε. Σαρπ και εισήγηση της Παρέδρου Κ. Λαζαράκη) κρίθηκαν τα ακόλουθα:
Ενόψει του ότι, βάσει των γενικότερων κοινωνικών και ηθικών αντιλήψεων της εποχής αλλά και ανάλογα με τα κοινωνικοοικονομικά δεδομένα των συζύγων, είναι νοητή η χωριστή κατοικία αυτών, σε περίπτωση που έγγαμο φυσικό πρόσωπο δεν είναι υπόχρεο σε υποβολή δήλωσης φόρου εισοδήματος στην Ελλάδα, βάσει του ν. 4172/2013, για τον λόγο ότι το ίδιο εργάζεται και ζει κατά βάση στην αλλοδαπή, χωρίς να έχει στην Ελλάδα, όπου ζει o/η σύζυγος και το τέκνο του, το κέντρο των εν γένει βιοτικών του σχέσεων και ζωτικών συμφερόντων, δεν τίθεται ζήτημα υποβολής κοινής δήλωσης φόρου εισοδήματος, κατ’ άρθρο 67 παρ. 4 του ν. 4172/2013, με τον/τη σύζυγό του, αποκλειστικώς και μόνον επειδή ο/η σύζυγος πληροί τα κατά το άρθρο 4 παρ. 1 του εν λόγω νόμου κριτήρια για να χαρακτηρισθεί φορολογικός κάτοικος Ελλάδας. Εξάλλου, δεν ασκούν συναφώς επιρροή περιορισμοί τυχόν ανακύπτοντες από τις τεχνικές ρυθμίσεις και δυνατότητες του συστήματος της κατά την παρ. 1 του ίδιου άρθρου 67 ηλεκτρονικής υποβολής των δηλώσεων φόρου εισοδήματος (μη πρόβλεψη στο εν λόγω σύστημα της δυνατότητας υποβολής δήλωσης από τον ένα μόνο σύζυγο, όταν ο άλλος δεν είναι φορολογικός κάτοικος Ελλάδας), διότι το σύστημα αυτό θα πρέπει αντιθέτως να προσαρμόζεται στους κανόνες της φορολογικής νομοθεσίας και να εξυπηρετεί τις ανάγκες της ορθής εφαρμογής της και όχι η εφαρμογή της φορολογικής νομοθεσίας να προσαρμόζεται στις δυνατότητες του συστήματος.
